12 तिरो लेःओ मान्तालममा बप्तिस्मा लेःलाङ वाङाकाय र युहन्नाकाय ह्वताकानि, “गुरु, निइखे दोह हाइसा परनाङ्सु त?”
तर तिरो लेःओ मान्ताइखे लोक्तोखाले चिङ्ति लाङकाताङ त्याउति योमामात लयको छातिहाङ घान्धय तोआकान, ‘परमेस्वर, ङा पापि मान्ता खेनाङ, ङाकाय योःन्सास्याउपाना र छेमा बइसास्याउपाना!’”
“ओउतखेया, निइ दोह हाइसा परना?” त दाह्य्ति मान्तालमइ युहन्नाकाय ह्वताकानि।
“सरकारइ तोओसय नाःतो तिरो लेःलाम” त दाह्य्ति युहन्ना त्याङा।
(जुदा मान्तालम र ओउतले तिरो लेःओ मान्तालमइ इ स्यानराय साइति परमेस्वरको आग्या ङ्हामाकानि, धइतिदाह्य्सा ओउमयइ युहन्नाकसय बप्तिस्मा लेःओ खेइतो।
जब पत्रुसइ तोओ कुरा मान्तालमको हुलइ सायाकानि, ओउमय आन दुखि स्यावाकाय। अनि ओउमयइ पत्रुस र अरु मुख्य चेलालमकाय ह्वताकानि, “अ होयालम, द्याह निइ दोह हाइसा परनाङ्सु त?”