3 अनि नाइक्याइ लयकाय तोआकास, ‘ङाको मालिकइ ङाकाय नोकरिसय त्याःल्सा बोःङाताङ, द्याह ङाइ दोह हाइचाङ? राङ तह्उति काम जाह्ङ्साकाय ङा बल नाःङल, र थेपो तेसामा ङा रास्लेनाङ।
ओहाङसयको येसु र ओउको चेलालम यरिहो सहरहाङ दाह्तिवाङाकाय। अनि येसु लयको चेलालमकुस यरिहो सहर फेति आल्धयमुतोकहाङ मान्तालमको हुलमा येसुको लोन्हे आल्धय खेइतो। यातचाक मिक च्यउमालो बार्तिमय त मय्ङ्ओ तिमयको चोः ल्यामहाङ च्युःङ्ति थेपो तेधयमुओ खेतो।
ओउइ लयको ल्हुङतुकहाङ एत म्हरा, ‘उच्युक नाःतो अन्नलम गम्सा ङाकुस थाउ नाःल। द्याह ङाइ दोह हाइचाङ?’
ओउतझ्यान्ते मालिकइ ओउ नाइक्याकाय गोत्ति तोआथय, ‘नाङको बारेहाङ ङाइ इ दोह साइधय मुनाङ? नाङइ जिम्मा लेःओ हिसाब-कितापलमको खाता ङाकाय बइचि, धइतिदाह्य्सा द्याह ङाइ नाङकाय ङाको सम्पतिको नाइक्या गम्नेङल।’
तर ओउ धनि मान्ताको किमको दह्य्लोहाङ ज्यानभरि चा नाःओ यातचाक लाजरस त मय्ङ्ओ गरिब मान्ताकाय वान्ति गम्नितो।
यात दिन ओउ गरिब लाजरस सिआ र लाङकादुतलमइ ओउकाय आःल्ति अब्राहामको छेउहाङ गमाथय। अनि ओउ धनि मान्तामा सिआ र पाह्माथय।
द्याह दोह हाइसापरना त दाह्यो कुरा देङे ङाइ चिःआलाङ! ङाइ देङे होयालम जाह्ङ्ति गमालाङ त खेया, ङाको नोकरि वाइयाकायमा लोन्हे ओउमयइ ङाकाय लयको किमहाङ स्वागत जाह्ङ्नाताङ्स।’
गच्युक दिनसम्म ओउ न्यायधिसइ राङ्गि मोम्चोको कुराले सायुलु। तर लोन्हे ओउइ लयकाय तोआकास, ‘खेसापाय ङा परमेस्वरकुसमा रइङल र मान्तालमकायमा लाइङल,
मान्तालमइ आमाइ नाःओहाङसयले खोन्द्या स्यावो यातचाक मान्ताकाय मन्दिरको दह्य्लोहाङ लात्ति वान्ति गम्नितो, र ओउ दह्य्लोकाय मान्तालमइ पेओ दह्य्लो त दाह्य्ति तोनितो। मन्दिरभित्र पोको मान्तालमकुस थेपो तेसाको लागि ओउकाय दिनमले मन्दिरको पर्खालको दह्य्लो छेउहाङ गम्नितो।
द्याह नाङ चिङ र सहरताङ आल, ओहाङ नाङइ दोह हाइसा परतेना त दाह्यो कुरा नाङकाय तोलेना।”
निङ मध्येको केहि मान्तालमखे लयइ जाह्ङ्सा परओ काम जाह्ङ्साताङ अल्सि ताःनय, तर अरुइ जाह्ङो कामलमहाङखे सालाङ्खाले दुख बयो कामताङ जाह्ङ्नानि त दाह्यो कुरा साइति निइ निङकाय इ कुरा तोओ खेनाङ्सु।