2 ओउतझ्यान्ते मालिकइ ओउ नाइक्याकाय गोत्ति तोआथय, ‘नाङको बारेहाङ ङाइ इ दोह साइधय मुनाङ? नाङइ जिम्मा लेःओ हिसाब-कितापलमको खाता ङाकाय बइचि, धइतिदाह्य्सा द्याह ङाइ नाङकाय ङाको सम्पतिको नाइक्या गम्नेङल।’
तर परमेस्वरइ ओउकाय तोसास्यावा, ‘अ मुर्ख, तेन याह्दिङले नाङको प्रान द्युम्ना र नाङइ सेतिगमो ओउ जुदा धन-सम्पति र मालताललम सुको स्याउचा र?’”
प्रभु येसुइ तोसास्यावा, “ओउ बिस्वासि र बुद्दिमानि सेवकखे सु खेना त दाह्य्ति ङाइ निङकाय तोनेनाङ्स। मालिकइ लयको किमको जुदा कामलम सुम्पति बयापछि, ओउ बुद्दिमानि र भरपरसिओ सेवकइखे अरु सेवकलमकाय सहि समयहाङ जेःगा-तुङ्गा बइलेनउ।
येसुइ लयको चेलालमकाय तोसास्यावा, “कुनय यातचाक धनि मान्ता खेतो र ओउको काम जाह्ङो यातचाक नाइक्या खेतो। यात दिन ओउ नाइक्याइ सम्पति हिनामिना जाह्ङो कुरा कुनय यातचाकइ ओउ धनि मान्ताकाय छ्यानाथय।
अनि नाइक्याइ लयकाय तोआकास, ‘ङाको मालिकइ ङाकाय नोकरिसय त्याःल्सा बोःङाताङ, द्याह ङाइ दोह हाइचाङ? राङ तह्उति काम जाह्ङ्साकाय ङा बल नाःङल, र थेपो तेसामा ङा रास्लेनाङ।
अगमबक्तालमइ नोःतोकहाङ र मन्दलिको अगुवालमइ नाङको तालाङहाङ क्रुत झाम्ति आसिक बइतोकहाङ, परमेस्वरइ नाङकाय बइसास्यावो ग्वालामि बरदानकाय नाङइ जुगाङमा म्हेःजेलाम।
कुनय-कुनय मान्तालमइ जाह्ङो पापलमपाय पेतोकुसि चिःतोले स्याउना, र ओउतताह्ङो पापलमइ न्यायहाङमा दाक्नउ। तर कुनय मान्तालमको पापलमखे लोन्हेखा मात्र थालेना।