1 जब पेन्तिकोस त तोओ छ्यात दाहा, जुदा बिस्वासिलम यातज्यो थाउहाङ ब्रकले हुमाकाय।
धइतिदाह्य्सा युहन्नाइ तिःको बप्तिस्मा बयाकान, तर केहिदिन लोन्हे निङखे पबित्र ग्वालामको बप्तिस्मा दोःतेनय।”
तर जब पबित्र ग्वालाम निङकहाङ वाङ्सास्याउना, निङ जिःङ दोःतेनय। अनि जुदा मान्तालमकाय ङाको बारेहाङ तोति यरुसलेमहाङ, यहुदियाको जुदा थाउहाङ, सामरियाहाङ र ल्हाउदयबाङको जुदा थाउहाङमा निङ ङाको साछि स्याउतेनय।”
दिनमले ओउमय परमेस्वरको मन्दिरको आङ्गनहाङ ब्रकले हुमितो। ओउमय यात-अर्काको किमहाङ आल्ति पेओ मनकुसि आसति जेःगा जेःनितो,
एसियाको इलाकाहाङ नाःतो समय मुसा चाहमालोझ्यान्ते पावलइ एफिससहाङ आल्मातले पाह्य्सा बिचार जाह्ङाकान। धइतिदाह्य्सा खाइच्युकसम्म पेन्तिकोसको छ्यात मानसाको लागि समयहाङले यरुसलेम दाह्सा ओउइ आन हतार जाह्ङो खेतो।
जब बिस्वासिलमइ इ कुरा सायाकानि, अनि ओउमय जुदा मिलति परमेस्वरकाय प्राथना जाह्ङाकानि— “अ जुदासय जिःङ नाःओ प्रभु, फेलबाङ र ल्हाउदयबाङ, समुन्द्र र ओहाङ नाःओ जुदा थोकको स्रिस्ति नाङइले जाह्ङ्सास्यावो खेना।
जब ओउमयइ प्राथना जाह्ङ्ति द्युमाकानि, ओउमय हुम्तिमुओ थाउ रिह्ङा। ओउमय जुदाले पबित्र ग्वालामइ भरपुर स्यावाकाय र साहसि स्याउति परमेस्वरको खबर प्रचार जाह्ङ्सा फाःङाकानि।
जुदा बिस्वासिलम ल्हुङतुक र मनहाङ यातयज्योले स्यावाकाय। र ओउमयइ लयमयको थोकलमकायमा इपाय ङाको मात्र सम्पति खेना त दाह्याकिलि, ओउतझ्यान्ते लयमयकुस नाःओ जुदा थोकलम यात-अर्काकुस वेःकायाकाय।
मुख्य चेलालमइ मान्तालमको माझहाङ नाःतो ग्याह्ङ्सिओ कामलम र चिनोलम जाह्ङाकानि। र जुदा बिस्वासिलम मन्दिरको सोलोमनको पिन्धि त तोओ थाउहाङ क्रुस्काइतो।