3 यात दिन हिदिङको सुम बजेताङ ओउइ यातज्यो दर्सन दोःआ। ओउइ परमेस्वरको यातज्यो लाङकादुत लयकताङ वाङ्तिमुओ च्यवाकान, र ओउकाय “कर्नेलियस” त दाह्य्ति गोःआथय।
अनि परमेस्वरइ ल्होक्सास्यावो लाङकादुत जकरियाको ङ्हा थाआ। ओउ लाङकादुतखे धुप उःलो बेदिको ङोइसय चिङ्तिमुओ खेतो।
अचानक ओहाङ अरु नाःतो लाङकादुतलम थाआकाय, ओहाङसयको परमेस्वरको प्रसङ्सा जाह्ङ्धय गित मेसा लागआकाय—
जब लयइ च्यवो दर्सनको माने दोह खेचा त दाह्य्ति पत्रुस ग्याह्ङ्तिमुओ खेतो, ओउच्युक खेरले कर्नेलियसइ ल्होको मान्तालम छालाको काम जाह्ङो सिमोनको किम तह्य्ति दह्य्लो ङ्हा चिङाकाय।
ओउच्युक खेरसम्मले पत्रुस इ दर्सनको माने दोह स्याउसा खाइनउ त दाह्य्ति सोचधय खेतो, अनि ग्वालामइ ओउकाय तोसास्यावा, “सायु, सुम जना मान्तालम नाङकाय बोःङ्धय मुनय।
कर्नेलियसइ तोआकान, “प्लय दिन ङ्हा, हिदिङको सुम बजेताङ ङा लयको किमहाङ प्राथना जाह्ङ्धय खेङतो। अचानक प्लिह्ङो नाय लावओ यातचाक मान्ता ङाको ङ्हा चिङा।
अर्को दिन, हिदिङको समयहाङ ओउमय योप्पा सहर द्याङ्तो दाहाकाय। ओउच्युक खेरले पत्रुस प्राथना जाह्ङ्साको लागि किमको त्याःव लेङो छानाहाङ लह्ना।
कर्नेलियसइ लयको किमहाङ लयको ङ्हा यातचाक लाङकादुत थाओ कुरा निकाय तोआताङ्सु, र ओउ लाङकादुतइ ओउकाय तोआथय, ‘केहि खबरदुतलमकाय योप्पा सहरहाङ ल्होकु, र सिमोन पत्रुस त मय्ङ्ओ मान्ताकाय गोत्ति वान्ताकु।
ङाइ सेवा जाह्ङो र ङाइ आराधना जाह्ङो परमेस्वरको यातज्यो लाङकादुत योहको याह्दिङहाङ ङाकहाङ वाङा,
यात दिन पत्रुस र युहन्ना हिदिङको सुम बजेताङ प्राथना जाह्ङ्साको लागि परमेस्वरको मन्दिरको आङ्गनहाङ आलाकाच।
तर ओउ याह्दिङ प्रभु परमेस्वरको यातज्यो लाङकादुत वाङ्ति झेलकनको दह्य्लो फोलाकान, र ओउमयकाय बाहिरताङ ग्ल्युन्ति वानाकान। अनि लाङकादुतइ ओउमयकाय तोआथास,
दमस्कसहाङ हननिया त मय्ङ्ओ यातचाक बिस्वासि खेतो। प्रभुइ दर्सनहाङ ओउकाय एतदाह्य्ति तोसास्यावा, “अ हननिया!” ओउ त्याङा, “प्रभु, ङा साइधयले मुनाङ।”
सावल साःहाङ तोना, र ओउकाय एतदाह्य्ति तोधयमुओ यातज्यो हाउनय ओउइ सायाकान, “सावल, सावल, नाङइ ङाकाय धइति ते सताउधय मुतेना?”