17 इ सङ्सारको धनि मान्तालमकाय ओउमयको अजम्बरि खेमालो धन-सम्पतिहाङ ङाःलाम र भर परलाम, तर निको रुवाङहाङ चाहओ आनन्दको लागि जुदा थोक बइसाखेओ परमेस्वरकहाङ मात्र ओउमयइ आसा-भरोसा गम्पानानि त दाह्य्ति स्यानु।
ओउनिस एन्तिओखियाहाङ द्याह्न्ति दाहापछि, मन्दलिको जुदा बिस्वासिलमकाय गोत्ति यात थाउहाङ हुमाकाचु। अनि परमेस्वरइ गतहाइति लयनिस दुवारा काम जाह्ङ्सास्यावा र गतहाइति अरु जातिको मान्तालमकाय येसुहाङ बिस्वास जाह्ङ्ताक्सास्यावा त दाह्यो जुदा कुरा ल्हाक्ति छ्यानाकाचु।
धइतिदाह्य्सा नि निङकहाङ वाङ्तोक बेलाहाङ दोह-दोह स्यावो खेतो, अनि मुर्तिलमकाय फेआक्तिको सत्य अनि जिउदो परमेस्वरको सेवा जाह्ङ्लाङ निङ गतहाइति परमेस्वरकताङ द्याह्न्तेआकाय त दाह्यो कुरा ओउ मान्तालम लयमयइले ल्हाको खेनय।
तर यदि ङा नाङकहाङ रेह्न्तो वाङ्सा खाइङल त खेयाकायमा, परमेस्वरको माचरलम गतहाइति याक्सा परना त दाह्यो कुरा नाङइ चिःओ ङा चाहनाङ। परमेस्वरको माचर त तोओखे जिउदो परमेस्वरको मन्दलि, अनि सत्य आखरको तोस र धुर्कुन खेना।