19 यदि कुनय मान्ताइ मन्दलिको अगुवाकाय गाल बइनउ त खेयाकायमा, निसचाक अथबा सुमजना साछि नाःमाच्युकसम्म ओउ कुराकाय सुइकार जाह्ङ्लाम।
ओउतहाइति हुमो थेपो यरुसलेमको अगुवालमकाय आःल्ति बइसाको लागि बर्नबास र सावलकाय ल्हाआकानि।
तर ङाइ ओउमयकाय ‘नि रोमिलमको रितिथिति अनुसार, गाल दोःओ र गाल बयो मान्तालमकाय क्रुस्काइताक्मातो र गाल दोःओ मान्ताकाय लयको हक लेःति नोःताक्मातो, सु मान्ताकायमा दन्द बयो चलन नाःल’ त दाह्य्ति तोआलाङ।
अगमबक्तालमइ नोःतोकहाङ र मन्दलिको अगुवालमइ नाङको तालाङहाङ क्रुत झाम्ति आसिक बइतोकहाङ, परमेस्वरइ नाङकाय बइसास्यावो ग्वालामि बरदानकाय नाङइ जुगाङमा म्हेःजेलाम।
लयइ जाह्ङ्सा परओ सेवाको जिम्मेवारि पेतोकुसि जाह्ङो मन्दलिको अगुवालम, र बिसेस जाह्ङ्ति परमेस्वरको आखर प्रचार जाह्ङो र स्यानो अगुवालमइखे झन् नाःतो मान-सम्मान स्याहार दोःसा परलेना।
मन्दलिको अगुवाखे सुइमा गाल बइसा खाइमातो स्याउसा परना। ओउखे यातयज्यो मात्र माचाको पाचा स्याउसा परना, र ओउको चोः चोःद्याङलमखे लयको रुवाङ मोजमज्जा जाह्ङ्ति हुतो, अनुसासन नाःमालो खेमात प्रभुहाङ बिस्वास जाह्ङो स्याउसा परना।