14 देङे ङा नाङकाय इ चिथि लेखधय मुनाङ, र रेह्न्तोले नाङकहाङ वाङाक्तिको नाङकाय क्रुस्सा ङाइ आसा जाह्ङो मुनाङ।
निपाय फेरिले निङकताङ द्याह्न्ति वाङ्सा चाहओ खेङसुतो। अनि ङा पावलखेपाय झन् नाःतो पल्तले वाङ्सा चाहओ खेङतो, तर सय्तानइ निकाय वाङ्साले बइताङ्सुलु।
दिकनको रुपहाङ पेतोकुसि सेवा जाह्ङो मान्तालमइखे अरु मान्तालमकसय मान-सम्मान दोःलेनय, र लयमयइ ख्रिस्त येसुहाङ जाह्ङो बिस्वासको बारेहाङ साहसकुसि मान्तालमकाय तोसा खाइलेनानि।
तर यदि ङा नाङकहाङ रेह्न्तो वाङ्सा खाइङल त खेयाकायमा, परमेस्वरको माचरलम गतहाइति याक्सा परना त दाह्यो कुरा नाङइ चिःओ ङा चाहनाङ। परमेस्वरको माचर त तोओखे जिउदो परमेस्वरको मन्दलि, अनि सत्य आखरको तोस र धुर्कुन खेना।
ङा नाङकहाङ वाङ्माच्युकसम्म, नाङइ मन्दलिको मान्तालमकाय धर्मसास्त्र पह्रति साइताकु, अनि ओउमयकाय ख्रिस्तको पेओ खबरको बारेहाङ स्यानु र आग्या पालन जाह्ङ्ताकु।