13 ओउमयइ जाह्ङो कामको कारनइ निङइ ओउमयकाय माहा ताह्ङो मान-सम्मान बइनु र ल्हुङतुकसयले राप्नु। अनि यात-अर्काकुस धोमाइतोकुसि याक्न।
छेः पेओ थोक खेना, तर छेको स्वाद आल्ना त खेया, फेरि गतहाइति ओउकाय ल्हाम्ताक्सा र? ओउतले निङको बिस्वासमा छेः लेखाले खेना। ओउतझ्यान्ते निङको बिस्वास परमेस्वरहाङ गम्नु, र यात-अर्काकुस मेलमिलापहाङ मुन।”
ङाको राप्तो बिस्वासि होयालम, पेतोकुसि काम जाह्ङ्मालो अल्सि मान्तालमकाय दर्कति तोनु, रयो मान्तालमकाय साहसि स्याउसाको लागि हउसला बइनु, कमजोर मान्तालमकाय सहयोग जाह्ङ्नु, र जुदा मान्तालमकुस धइरे स्याउति मुन त दाह्य्ति निइ निङकाय बिन्ति जाह्ङ्सा चाहनाङ्सु।
धोमायो बइसास्यावो प्रभुइले निङकाय जुदा समय र हरेक अबस्थालमहाङमा धोमायो बइतेपनय। अनि प्रभु येसु निङ जुदाकुसले मुसास्याउपाना त दाह्य्ति ङाइ प्राथना जाह्ङ्नाङ।
ओउतझ्यान्ते लयको जवानिपनको पेमालो इच्छ्यालमकाय फेउ। अनि सुद्ध मनकुसि प्रभुको भक्ति जाह्ङो मान्तालमकुस मिलति परमेस्वर झाक्तोको धर्मि रुवाङ याक्सा कोसिस जाह्ङु, बिस्वासिलो स्याव, अरु मान्तालमकाय रापु र ओउमयकुस धोमाइतोकुसि याक।