2 जां असु पता आ कि परमेश्वर सही न्याय काता। ऐठणीरै तेईनी तैस ऐतियै बुरै कंम कांनारा मैहणुवंनी जरूर सजा दींणी।
केईनी कि तेनी अक धियाड़ि ठैहराउरी आ, जैस मझ तैस, तैस मैहणुरै जरियै संसारैरा न्याय कांना, जै तेनी ठैहराउरा, जां सै मौरा मझां जींतैरी करि, परमेश्वरै ऐस गलैरा प्रमाण सारा मैहणुवंनी दी दितौरा।
ऐठणीरै तेईनी, हे होरनियां पन दोष लांणारियो! तुवे चाहै कोई बि कि ना भुईया, बहाना ना करि सकतै। तेसै गलै मझ अपांणा बि दोषी ठहरांतै, केईनी कि तुवे, जै होरनियां पन दोष लांतै, ऐपु बि तुवे सैहै कंम कातै।
जां तु जै ऐतियै-ऐतियै कंम कांनारा पन दोष लांता, जां ऐपु बि सैहै कंम काता; क्या ऐ समझता कि तु परमेश्वरेरी सजाय किना बचि गांहणा?
पण केईनी कि तुवे हठीलै अत्तै जां पछतावा कांना किना नमां कातै, ऐतियु करि करि तुवे अपड़ै तेईनी बड़ी, बडी सजा कमूंतै अत्तै। केईनी कि सै धियाड़ी ऐईंती आ, जेख्णी परमेश्वरा अपड़ा गुस्सा लुहाना जां अपड़ा सच्चा न्याय प्रकट कांना।
तां ऐसेरा मतलब कितु भुआ, क्या पिता परमेश्वर अन्यायि आ, बिल्कुल ना!
जां मीं सै स्वर्गदूत परमेश्वरा सिंउ ऐ बोलता शुणा, जैसनि सारू पांणी पन अधिकार आ, कि “हे पवित्र परमेश्वर, तु टैंम शुरू भूंणा किना लैकरी ऐम्हीं तेईनी जां हमेशा तेईनी तेतिया ऐ आ; तीं जै सजा दित्ती सै सही आ।
तेसैरी स्तुति करा, केईनी कि तेसेरै सारै फैसलै सही अत्तै। तेनी तनि-मनि वेश्यैरा न्याय केया, केईनी कि तेनी संसारेरै मैहणु पापा मझ फसाउरै थ्यै। परमेश्वरै वैश्यै किना खूनैरा बदला लियौरा, केईनी कि परमेश्वरेरै दास वैश्येरै जरियै मारोरै थ्यै।”