10 जां आंउ अपड़ी हर-अक प्रार्थनाय मझ हमेशा ऐहै विनती काता कि परमेश्वरेरी मर्जी सिंउ किहीं-ना-किहीं चारै लाष्ट मझ तुहां मैहणुवां किनि ऐईंणैरा मौका मेईया।
पण पौलुस ऐ बोलि करि चलि ग्या कि, “अगर परमेश्वरै मौका दित्ता ता मूं तुहां किनि फिरी ऐईंणु।” तां सै इफिसुस नगरा छडि करि संमुद्री जहाजा पन आघै चलि गियै;
जेख्णी ऐ गलै भौ गेई तां पौलुसै अपड़ा मंन बंणा लिया कि मूं मकिदुनिया जां अखाया प्रदेशै बत्तै गहि करि विश्वासिया भाईया सिंउ मिलिकरी यरूशलेम शहरानि गांहणु, जां बौलु, “यरूशलेम गांहणा किना बाद मुंं रोम शहर तकांणा बि जरूरी आ।”
जेख्णी ऐ तय भौ गियु कि असेड़ै बोलै ऐ राजी ना भुआ ता असै ऐ बोलि करि चुप भौ गियै, कि “प्रभुरीऐ मर्जी पूरी भुईया।”
जां आंउ जांणता कि जेख्णी मूं तुहां किनि ऐईंणु जां यीशु मसीह किना मेऔरी आशीष तुहां सिंउ बंडणी।
आंउ पौलुस ऐ चिट्ठी लिखता, आंउ परमेश्वरेरी ईच्छाय सिंउ चुणियोरा, कि आंउ प्रभु यीशु मसीहरा खास चैला बणूं। आंउ ऐठि अपड़ै विश्वासी साउगी सोस्थिनेस सिंउ आ, जै मिंडी मजत काता।
पण अगर प्रभुरी ईच्छा भुई ता मूं तुहां किनि जल्दी चलि ऐईंणु जां त्यो-तेईनी ऐन्हां घमण्डिया केरी शिक्षा ना, पण तेन्हैरी शक्तिरा बि पता ला लींणा।
कोस बि गलेरी चिंता मेईं करा, पण हर हालाता मझ तुवाड़ा निवेदन, प्रार्थनाय जां विनती सिंउ धन्यवाद करि-करि परमेश्वरा सांमणै रखियो।
ऐठणीरै तेईनी असु मतलब मीं पौलुसै अक बारी ना पण बड़ै बारी तुहां किनि ऐईंणु चाहु पण शैतानै असै रौकि रखै।
जां अक गल ऐ आ कि मिंडै बेशणेरै तेईनी अपड़ै घरा मझ अक कमरा तियार कर; केईनी कि मूं आशा कि परमेश्वरा तिंडि प्रार्थनाय शुणि करि जुबाव दींणा (मैहणुवां किना आंउ केईदी किना रिहा कांना) जां मूंनी अईछी करि तांउ फिरी तकांणा दैला।
तुहां सिंउ मिंडी खास विंनति आ कि प्रार्थना करा कि आंउ तुहां सिंउ मिलणा जल्दी ऐईछी सकूँ।
ऐठणीरै तेईनी तुहां ऐ बोलणु चेहिंथु कि, “अगर प्रभुरी ईच्छा भोली, ता असै जींतै रींहणै जां ऐ या औ कम बि कांना।”