पण वचन तेन्हैरै दिला अन्तर तेईनी ना पुजता, सै बस कुछ टैंमेरै तेईनी विश्वास कातै। सै तैन्हांं बुटिया सैयि भूंतै जैन्हैरी सीरै डुघी ना भूंती; जेख्णी कोई हौरा वचनेंरे कारण तैन्हांं पन सताव ऐईंता ता सै मैहणु दुखी भौ करि झटपट परमेश्वरेरै वचना पन विश्वास कांना छडि दींतै।
परमेश्वरा तैन्हांं सभनियां केरा टीरा केरै सभ आशु पूछीं छडणै।” कोस बि मैहणुनी कदि कोई दुख न भूंणा न कोस रूंणु, दर्दिरा अनुभव ना कांना जां ना ऐ मोउत रींहणी, केईनी कि पुरांणै संसारेरी सारी चीजै नष्ट भौ गियोरी थी।