5 तां मेम्ने त्रीं मौहर खोलि, तां मीं त्रियुं जीव ऐ बोलतै शुणु, कि “आ।” तां मीं अक काआ घौड़ा तैठि प्रकट भूंता लधा। तेसेरै हत्था अक त्रकड़ी आ।
केईनी कि अक जाति होरी जातिरै खिलाफ, जां एकि राज्य होरै राज्य पन चढ़ाई कांनी। बड़ी सारी जगाईया मझ भुंजल भूंणै, जां अकाल भूंणै। ऐन्हां सभनियांं गलै ला मैहणुवां पीड़ाईया केरी शुरूवातिरा पता लगणा।
ऐत पन तैन्हैं पूर्वजै मझां एकि मूं सिंउ बौलु, “लैरी मेईं दैई, सै जैसनि यहूदेरै गौत्रैरा शैर बोलतै जै राजै दाऊदेरै वंशैरा, ऐस किताबिरी सत्ता मौहरिया भनणा जां ऐन्हां खोलणेरै तेईनी शक्तिशाली आ, तेनी शैतान हारियांणी छडौरा।”
जां सैक्यै ऐ नऊं गीत लांणा लगै, “तु ऐन्हां मौहरिया जां किताबि खोलि सकता; केईनी कि तिंडि बलि दितोरी थी, जां तिंडा खून जै, क्रूसा पन बहाउरा थ्या, तेनी खूनै ला तीं सारै गौत्रा, सारी भाषाय, सारी जगाईया जां सारी जातिया जां सारै राज्यरै मैहणु परमेश्वरेरै तेईनी खरीदी ल्यै।”
तां मीं तकाउ कि मेम्ने तैन्हांं सत्ता मौहरा मझां अक मौहर खोलि जां मीं तैन्हांं चोउवा जीवा मझां अक जीव हक दींता शुणा, जेसैरी आवाज गुणूंणा काति थी। तेनी बौलु, अबै गहा।