11 जां धरतिरा सारा व्यापारिया तेसेरै तेईनी हिक पिटणी जां लैरी दींणी, केईनी कि अबै कौ ना रिय्हा, जै तैस समाना खरीदिया जै सै बैचता।
पण तैन्हैं मैहणुवें तैस धेरै कौ ध्यान ना दिता जां सै चलि ग्यै, कौ अपड़ि पट्टिनी कम कांननी चलि गिया, ता कौ अपड़ै कंमा-धन्धेनि चलि गिया।
जां कबूतर बैचणारानि यीशु बौलु, “ऐन्हां ऐठां किना भेईनि लै गहा जां मिंडै बाबेरू घरा तुवे बाजार मेईं बंणा।”
ऐ शिक्षा दींणै बाऐ लालची भूंणै जां तैन्हां बंणी-बंणाय कहानी शुणा करि तुहांनि धोखा दींणा, ताकि तुहां किना फायदा लै सकिया। परमेश्वरै बड़ै पेहिलै तैन्हां मैहणुवंनी सजा दींणैरा फैसला करि लियौरा थ्या। ऐक्यै ऐस सजायरै तेईनी तियार बेशिया; केईनी कि सैक्यै हकीकत मझ नाश करि दींणै।
ऐन्हां चीजा केरै व्यापारी जै बेबीलोन किना बि अमीर भौ गियोरै थ्यै, तेसैरी सजाय किना डरि करि, तैन्हांं किना दूर खड़ी करि हिक पिटणी जां लैरी दींणी जां बोलणु,
तु जै स्वर्गा मझ आ; “हे विश्वासी मैहणुवो, खास चैलो, जां भविष्यवक्ताओ, ऐठणीरै बारै मझ खुशी मना केईनी कि परमेश्वरै बेबीलोन शहर, तैन्हांं गला मझ दोषी साबित केया, जै तेनी तुहां सिंउ क्यौरी थी।”
तेसेरी राती योउती काई भूंणी, कि अक दीया बि जअता लाधी ना ऐईंणा; तैन्हांं कदि बि ब्याहेरी जां नवाँ लाड़ा-लाड़िरी आवाज ना शुणनी; ऐ ऐठणीरै तेईनी भूंणु, केईनी कि ऐस शहरेरै व्यापारियै, जै पूरै विश्व मझ सभनियां बडै थ्यै, ऐन्हैं अपड़ै जादु-टोंणै ला सभनियां जातिरा मैहणुवंनी धोखा दितौरा।
“जेख्णी धरतिरै राजै जैन्हैं तैस सिंउ व्याभिचार जां मजै कियै, जेख्णी तेसैरा फुकियूंणैरा धुंवारा तकांणा, ता तैन्हांं तेसेरै तेईनी हिक पिटणी जां लैरी दींणी।”