8 चोउथै स्वर्गदूतै सजाय वा अपड़ा कटौरा दीहा पन डोलि दित्ता, जेनि ला धियाड़िरी गर्मी जादा भौ गैई जां मैहणु भयांकर जां जादी गर्मी ला फुकि गियै।
पण दीह निकूंणा पन सै फुकि गियु, जां सीरै ना भूंणै ला सै शुकि गियु।
असमांणा मझ होरैन्धि-होरैन्धि गलै भूंणी, सूरज, चाँद जां तारा मझ चिन्ह लाधी ऐईंणै, जां धरती पन हर जातिरै मैहणुवां पनि संकट ऐईंणा, जां समुद्रा मझ जै उथल-पुथल भूंणी ता मैहणुवां डरि गांहणु।
प्रभु परमेश्वरेरी महान जां महिमामय धियाड़ी ऐईंणा किना पेहिलै दीह अंधारू भौ गांहणु जां शुकयि खूना सैयि भौ गांहणी।
तां अक हौरा छठा स्वर्गदूत जै वेदी पन आगी ला धूप जानेरी जिम्मैवारी निभांता। तेनी जौरै हक दी-करि, तैस स्वर्गदूतनी, जैस किनि पीनी द्राति आ, तैस सिंउ बौलु, “धरती पन अंगूरा केरै गुच्छै पक्की गियोरै अत्तै, तैन्हांं अपड़ि द्राति ला बढि लै।”
तां मीं सै मेम्ना छठि मौहर खौलता लधा। तां अक खतरनाक भुन्जल भुआ। दीह काई चादरी सैयि काउ भौ गियु जां शुकयि खूना सैयि लाल भौ गैई।
“ऐन्हां अबै ना भ्रुख, ना त्रिश लगणी जां ना धुपै या गर्मी ला ऐ फुकियूंणै।
चोउथै स्वर्गदूतै चोउथी काहि बजाई, जां दीहेरू अक तिहाई हिस्सै पनि जां शुकइरै अक तिहाई हिस्सै, जां तारा केरै अक तिहाई हिस्सै पनि किछ टकराउ जां नाश भौ गिया, जेनि वजहि ला दीहै धियाड़िरै अक तिहाई टैंमा तेईनी प्रगड़ु ऐ ना दित्तु, जां शुकई जां तारै बि रातिरै अक तिहाई टैंमा तेईनी ना चमकै।
तेनी नरक खौलु जां नरका मझां भठिरै धुवां सैयि धूँ निकोत्था, जेनि ला सूरज जां वायुमण्डल धुवें ला घटि ग्या।