7 मीं फिरी दुबारे केणुक्या वेदी किना बोलता शुणा, “हाँ! हे सर्वशक्तिमान परमेश्वर, सच-मझ मैहणुवंनी जै तीं सजा दित्ती, सै सच्ची जां सही आ।”
प्रभु परमेश्वर बोलता, कि “आंउ अल्फा जां ओमेगा आ, शुरूवात जां अंत आ। आंउ-वै आ जै आ, जै थ्या, जां जै ऐईंणै वा जां आंउ सर्वशक्तिमान आ।”
जैन्हां मैहणुवांं केरू केईद भूंणु पक्का, सैक्यै जरूर केईद भूंणै, जां जै मैहणुवां केरै जरियै तलवारी ला मारियूंणै, ता सैक्यै सही मझ तलवारी ला मारियूंणै। ऐठणीरै तेईनी जरूरी आ, कि परमेश्वरेरै मैहणु तैन्हांं मुश्किलिया सहन करिया, जै सैक्यै मैहसूस कातै जां विश्वासा मझ मजबूत रिय्हा।
ता तेसनी परमेश्वरेरै गुस्सै वा अंगूरी रस पिवांणा, जैत मझ कोई खौटै ना; जै तेसेरै गुस्सै बाऐ कटोरै मझ रखौरा। जैन्हैं सै छाप लुवाउरी भूंणी, तैन्हांं मैहणुवां पवित्र स्वर्गदूता जां मेम्नेरी ज्वालामुखिरी आगी सैयि नरकेरी आगी मझ सजा भुगतणी।
तां अक हौरा छठा स्वर्गदूत जै वेदी पन आगी ला धूप जानेरी जिम्मैवारी निभांता। तेनी जौरै हक दी-करि, तैस स्वर्गदूतनी, जैस किनि पीनी द्राति आ, तैस सिंउ बौलु, “धरती पन अंगूरा केरै गुच्छै पक्की गियोरै अत्तै, तैन्हांं अपड़ि द्राति ला बढि लै।”
तेसैरी स्तुति करा, केईनी कि तेसेरै सारै फैसलै सही अत्तै। तेनी तनि-मनि वेश्यैरा न्याय केया, केईनी कि तेनी संसारेरै मैहणु पापा मझ फसाउरै थ्यै। परमेश्वरै वैश्यै किना खूनैरा बदला लियौरा, केईनी कि परमेश्वरेरै दास वैश्येरै जरियै मारोरै थ्यै।”
तां मेम्ने पंजवीं मौहर खोलि, तां मीं वेदी थल्लै तैन्हांं मैहणुवां केरी आत्माय लधि, जै परमेश्वरेरै वचना पन विश्वास जां तेसैरा प्रचार कांनेरी वजहि ला मारी छडोरै थ्यै।