1 ऐड़ां किना बाद नापणेरै तेईनी मूंनी अक शौठा दित्ता जां परमेश्वरै मूं सिंउ बौलु, खड़ा उठ जां मिंडा मंदर जां वेदी नाप जां तैन्हांं मैहणुवां केरी गिणती कर, जै तैठि मिंडी अराधना कातै अत्तै।
मूर्तिया केरी परमेश्वरेरै मंदरा, मतलब असेड़ै जीवना मझ कोई जगा ना। केईनी कि असै जींतै परमेश्वरैरा मंदर अत्तै; जिहीं परमेश्वरै पवित्र शास्त्रा मझ बोलोरू आ; कि, “मूं ऐन्हां मैहणुवां सिंउ रींहणु जां तैन्हांं सेईतै-सेईतै चलणु-फिरनु; जां आंउ तैन्हांं केरा परमेश्वर भूंणा, जां सैक्यै मिंडै मैहणु भूंणै।”
पण तुवे ऐतियै नत्तै, केईनी कि तुवे परमेश्वरेरै चुणोरै मैहणु अत्तै, परमेश्वरेरी राजैरै रूपा मझ सेवा कातै, जां ऐतियै मैहणु जै परमेश्वरा सिंउ सम्बंधित अत्तै। तेनी तुवे अन्धारू किना भेईर अपड़ि अदभुत ज्योति मझ शदाउरै अत्तै, ताकि तुवे परमेश्वरेरै अदभुत कंमा केरी घोषणा करि सकिया।
तां मूं सिंउ बौलु, कि “अलग-अलग देशैरा मैहणुवां, जातिया, अलग-अलग भाषा बौलणारा मैहणुवंनी जां राजानि अक बारी फिरी शुणा; जै परमेश्वर ताउनि बोलणेरै तेईनी बोलता।”
सै स्वर्गदूत जेनि मूं सिंउ गल केईथी, तेसेरै शहरा जां तेसेरै फाटका जां दिवारिया नापणेरै तेईनी सुन्नैरा शौठा थ्या।