19 जै तीं ऐम्हीं तकाउ, सैक्यु बाद मझ भूंणार आ; ऐठणीरै तेईनी तु ऐन्हां सभनियांं गला लिखि लै।
परमेश्वरै यीशु मसीहनी सैकेई गुप्त गलै शुणाई, जै बड़ी जल्दी भूंणी; ताकि परमेश्वर तैन्हांं गला अपड़ा सेवका केरै सांमणै लुहाय सकिया। तां परमेश्वरै अपड़ा स्वर्गदूत भेईजा, कि सैक्या स्वर्गदूत यीशु मसीहरै सेवका यूहन्ने किनि गहि करि ऐ चीजै लुहाईया।
तेनी मूं सिंउ बौलु, कि “जै किछ बि तु तकांता, तैस किताबि मझ लिखि करि सत्तो कलीसियेरा मैहणुवंनी भेईज, जै इफिसुस, स्मुरना, पिरगमुन, थुआतीरा, सरदीस, फिलदिलफिया जां लौदीकिया शहरा मझ अत्ति।”
तां आंउ ऐ तकांणेरै तेईनी मुड़ा, कि मूं सिंउ ऐ गलै केणु आ काता; जां मीं सुन्नैरै बंणाउरै सत्त दीवट बि लधै।
जेख्णी सत्तो गड़-गड़ काति आवाजि शुणि बेठा, ता आंउ लिखणानि तियार थ्या; पण मीं स्वर्गा किना ऐ हक शुणि, कि जै गड़-गड़ काति आवाजि बौलु, ऐस मेईं लिखै जां कोस सिंउ मेईं शुणाय।
तां स्वर्गदूतै मूं सिंउ बौलु, कि “ऐ लिख, कि धन्य अत्तै सै, जै मेम्नेरै ब्याहेरी धाम खांणेरै तेईनी धामि मझ शदाउरै अत्तै।” फिरी तेनी मूं सिंउ बौलु, “ऐ गलै जै मीं बोलि, ऐ सच्ची गलै अत्ति, जै परमेश्वरेरी तरफ सिंउ अत्ति।”