16 तेनी अपड़ै सुमलै हत्था सत्त तारै लियौरै थ्यै जां तेसेरै मुँहा किना जिहीं अक शक्तिशाली दोधारी तलवार निकूंथी थी; जां तेसैरू मुँह दीहा सैयि चमकतु थियु।
जां तेन्हैरै सांमणै तेसैरा रूप बदली ग्या, जां तेसैरू मुँह दीहा सैयि चमकु जां तेसेरै लिकड़ै लाईटी सैयि प्रगड़ै भौ गियै।
ता हे राजा, बत्तै मझ धियाड़िरै टैमा मीं सुरगा किना धुप्पैरू प्रगड़ु किना बि बधि करि अक तैज प्रगड़ु, ऐपु पन जां ऐपु सेईतै चलणारा केरै चोउवो पासै चमकतु लधु।
उद्धार मतलब परमेश्वरेरै बचाणै बाई सामर्थ, जै कि टोपा सैयि आ, तैस ला ल्या। पवित्र आत्मायरी तलवार जै परमेश्वरैरा वचन आ तैस लै ल्या।
परमेश्वरैरा वचन ता जीवित जां कंम कांने वा, सैक्या दोधारी तलवारी किना बि जादा पीना। सैक्या आत्माय जां प्रांणा जां अंदर दिला तेईनी पुजता जां असेड़ै मंना केरी गलै जां मंनेरै विचार परखता।
अबै मूं ताउनि शुणांणु कि मिंडै सुमलै हत्थैरा तारा जां ऐन्हां सुन्नैरै सत्ता दीवटा केरा मतलब कितु आ; सत्ता तारा केरा मतलब सैक्यै सत्त स्वर्गदूत अत्तै, जै कलीसियेरा मैहणुवां केरी देखभाल कातै जां जै सत्त दीवट अत्तै, सै कलीसियेरै मैहणु अत्तै।
तां मीं अक हौरा शक्तिशाली स्वर्गदूत, जेसेरै चोउवो पासै बदअ थ्यै, सै स्वर्गा किना उतरता तका; जां अक इन्द्रधनुष तेसेरै शिरेरै चोउवो पासै थ्या। तेसैरू मुँह सूरजा सैयि चमकतु थियु जां तेसैरी जंघै जअतै खम्भै सैयि थी।
जेख्णी सै मुकि गियु ता असमांणा मझ अक महान चिन्ह लाधी या। शुकई पन अक जनानि खड़ी प्रकट भुई, जेनि ऐतियै लिकड़ै लाउरै थ्यै, जै सूरजा सैयि चमकतै थ्यै। तेनी अपड़ु शिरा पन अक मुकुट लाउरू थियु, जैस पन बाराह तारै लगोरै थ्यै।
तेसेरू मुँहा किना अक पीनी तलवार निकोत्थी, जेनि ला तैस जाति-जाति जां दैश हरा दींणै। जै कोई बि तेसैरा अधिकार न मनता, ता तैस, तेन्हांनि सजा दींणी। तैस सर्वशक्तिमान परमेश्वरैरा भयांकर गुस्सा तेतिया छडि दींणा, जेतिया एकि रसकुण्डा किना अंगूरा केरा रस रुढ़ता।
तां हच्छै घौड़ै पनियें सवारै तैस पशुरै सारै सैनिक तेनी तलवारी ला मारी छडै, जै तेसेरू मुँहा किना प्रकट भुई। ग्रिझ मारौरा मैहणुवांं केरू मास खांणनी ऐईछी गियै, जां सै त्यो तेईनी खांतै ग्यै ज्यो-तेईनी तेन्हैरू पैट भरी ना गियु।
तेनी मूं सिंउ बौलु, कि इफिसुस शहरेरा विश्वासी मैहणुवां केरै स्वर्गदूतानि ऐ चिट्ठी लिख, कि जेनि मैहणु अपड़ै हत्था मझ सत्तो तारै ल्यौरै अत्तै जां जै सुन्नैरै सत्तो दीवटा मझाटै घुमता; सै आंउ-वै आ जां आंउ ताउं सिंउ जै बोलता, तैस शुण;
तेनी मूं सिंउ बौलु, कि पिरगमुन शहरेरा विश्वासी मैहणुवांं केरै स्वर्गदूतानि ऐ चिट्ठी लिख, “आंउ-वै आ, जैस किनि तैज दुपासी तलवार आ।” आंउ तुहां सिंउ ऐ बोलता,
ऐठणीरै तेईनी पापा किना पश्चाताप करा, अगर तुहैं बुरै कंम कांने बन्द ना क्यै, ता मूं झट ऐईंणु आ जां तैन्हांं मैहणुवां सिंउ जै बुरै कंम कातै मूं तलवारी ला भिड़ियूंणु। तलवार मिंडु मुँहा किना निकूंहणार वचन आ।
फिरी तेनी मूं सिंउ बौलु, कि सरदीसेरी कलीसियेरै स्वर्गदूतानि लिख, ऐ संदेश तेसैरी तरफ सिंउ आ, जै सत्तो तारा अपड़ै हत्था मझ रखता जां जै परमेश्वरेरी सत्ता आत्माईया भेईजता; तेनी ऐ बौलु कि आंउ तुवाड़ै कंमा जांणता, तु मूं मझ विश्वास योग्य विश्वासी लगता ता आ; पण असलियत मझ तु अबै मिंडा अनुसरण ना काता।