6 जां तैस सिंउ बौलु, आंउ ऐक्या सारा अधिकार, जां ऐठणीरी धन-दौलत ताउनि दैला, केईनी कि सै मूंनी दितोरू आ, जां आंउ जैसनि चांहथा तेसनी दी सकता।
ऐठणीरै तेईनी अगर तु मूंनी प्रणाम करैला, ता ऐ सभ तिंडु भौ गांहणु।
अबै ऐस संसारेरै मैहणुवां केरा न्याय कांनेरा वक्त चलि यौउरा, जां अबै परमेश्वरा ऐस संसारा पन राज्य कांनारै शैतानेरी शक्ति मुका दींणी;
“मूं किनि अबै तुहां सिंउ जादी गलै कांनेरै तेईनी जादा टैंम ना, केईनी कि ऐस संसारैरा सरदार शैतान आ जां सै मिंडु किछ ना करि सकता।
“तुवे अपड़ै पिता शैताना किना अत्तै जां अपड़ै शैतांनैरी मर्जी पूरी कांना चांहथै अत्तै। सै ता पेहिलै किना खूनी आ, सै कदि सच ना बोलता, केईनी कि सै सच्चा आ ऐ ना ता। जेख्णी सै झूठ बोलता ता सै अपड़ै स्वभावेरै अनुसार बोलता; केईनी कि सै झूठा सै झूठैरा बब आ।
ऐ कोई हैरान भूंणै बाई गल ना, केईनी कि शैतान ऐपु बि परमेश्वरेरी महिमा बाऐ स्वर्गदूतैरा रूप धारण करि-करि धोखा दींता।
तैस टैंमा तुवे ऐस संसारेरै तैन्हांं मैहणुवां सैयि जिईंथ्यै, जै परमेश्वरा ना जांणीथ्यै, जां तुवे दुष्ट आत्माईया केरै सरदारेरी आज्ञाय मनींथ्यै, जै असमांणा मझ आ। जै हालै तेईनी बि तैन्हांं मैहणुवां केरै मंना मझ कम कातै अत्तै जै परमेश्वरेरी आज्ञाय ना मंनतै।
पवित्र शास्त्र ऐ बोलता, “हर अक जीव, मैहणु घहा सैयि अत्तै, जां सैक्यै बंणेरै छैआ फुला सैयि अत्तै; घाह ता शुकि गांहथु जां फुलै भुणां झड़ी गांहथै।
असु पता कि असै परमेश्वरेरी संतान अत्तै, जां सारा संसार तैस शैतानेरै वशा मझ आ।
ऐठणीरै तेईनी अजगर जां तेसेरै दुष्ट दूत धरती पन लडिया दित्तै। ऐ बडा अजगर सैहै पुरांणा कीड़ा आ, जै बड़ै टैंम पेहिलै अदनेरै बगीचै मझ लाधी यौउरा थ्या; जैसनि शैतान या दोष लांणार बि बोलतै। ऐ सैहै आ, जै इस संसारैरा मैहणुवंनी शुरूवाति किना धोखा दींता यौउरा।
जै रागस मीं तका सैक्या ब्राघा सैयि थ्या जां तेसेरै पैयिड़ रिक्खा सैयि थ्यै जां मुँह शैरा सैयि थियु। अजगरै ऐस पशुनी अपड़ि शक्ति दी दित्ती जां तेसनी धरती पन राज कांनेरा अधिकार दित्ता।
तेनी ऐ अधिकार दित्ता, कि सैक्या परमेश्वरैरा पवित्र मैहणुवांं सिंउ भिड़ियो जां तैन्हांं हारा दिया। तेनी संसारेरै हर गौत्रा, जाति, देशा जां भाषाईरा मैहणुवांं पन अधिकार दित्ता।