9 जां अचानक परमेश्वरैरा अक स्वर्गदूत तैन्हांं किनि अईछी करि खड़ा भुआ, जां परमेश्वरेरी महिमायरू प्रगड़ु तेंन्हैरै चोउवो पासै चमकु, जां सै बड़ै डरि गियै।
पण जेख्णी यूसुफ ऐन्हां गला केरै बारै मझ सोचताऐ थ्या, ता परमेश्वरैरा अक स्वर्गदूत सुपनै मझ तेसेरै सांमणै या जां तैस सेईतै बोलणा लगा, “हे यूसुफ! तु जै राजै दाऊदेरै वंशा किना आ, मरियमै अपड़ि लाड़ी बंणाणा किना मेईं डारियै केईनी कि जै बच्चा तेसेरै पैटा मझ आ, सै पवित्र आत्मायरी शक्ति ला आ।
जां स्वर्गदूतै तैस किनि नीड़ अईछी करि बौलु, “आनंद जां जय तिंडि भुईया, परमेश्वरै ताउ पन दया क्यौरी आ प्रभु तांउ सेईतै आ!”
तैस देशा मझ किछ पुव्हाल थ्यै, जै रातिरै टैंमा द्रबड़ा मझ बेशि करि अपड़िया भ्रैडा केरै झुंडैरा पेहरा दिईंथ्यै।
सै ऐनि गलै ला हैरान भौ गेई, तां अजाग्गै दो मैहणु झअकतै लिकड़ै लाउरै तैन्हांं किनि अईछी खड़ै भुवै।
यशायाह भविष्यवक्तै ऐ गलै ऐठणीरै तेईनी बोलि कि तेनी ऐपु यीशुरी महिमा तकाय जां तेनी तेसेरै बारै मंझ गलै बि केईथी।
तां इकदम प्रभुरा अक स्वर्गदूत पतरसा किनि नीड़ अईछी करि खड़िया जां तैस जैल्ही मझ जेठि पतरस थ्या प्रगड़ु चमकु, जां तेनी पतरसेरी पसलि पन हत्थै ला थप-थप करि सै बियौल्हा, जां बौलु, उठ झट कर, तां पतरसेरी हथकड़ी खुलि करि भुईयां पै गैई
केईनी कि परमेश्वर, जै मिंडा मालिक आ, जां जेसैरी आंउ सेवा काता, तेसैरा अक स्वर्गदूत ही रात मूं किनि या जां बौलु,
पण राती प्रभुरै एकि स्वर्गदूतै जैल्हिरै दुवार खोलि करि सैक्यै भेईर अंणै जां तैन्हांं सिंउ बौलु,
असै सारै एकि शिशै सैयि अत्तै, जै परमेश्वरेरी सामर्थ होरनियांनि लुहातै, जैत पन कोई परदा ना। ऐनि ला परमेश्वर असु लगातार बधती सामर्थी मझ जादा-सै-जादा ऐपु सैयि बंणाता। ऐ सामर्थ प्रभु किना ऐ मेईंती; जै पवित्र आत्मा आ।
ऐठणीरै तेईनी परमेश्वरै बौलु, “अन्धारू मझां प्रगड़ु चमकिया” जां परमेश्वरै ज्योति सैयि असेड़ै दिला मझ समझ दित्ती, ताकि असै परमेश्वरेरी सै महिमा तका सकिया, जै यीशु मसीह मझ प्रकट भूंती।
ऐत मझ कोई शक ना कि असेड़ै विश्वासा मझ गहरा भेद आ; मसीह एकि मैहणुरै रूपा मझ प्रकट भौरा जां पवित्र आत्माय सै परमेश्वरैरा पुत्र साबित क्यौरा, स्वर्गदूतै सै लधौरा जां परमेश्वरै सै स्वर्गानि चुकि नियौरा। चैलै हर जगाय तेसेरै बारै मझ होरिया जातियानि खुशखबरी शुणाय जां संसारेरै मैहणुवें तैस पन विश्वास केया।
जां सैक्या दर्शन ऐतिया डरियूंणा थ्या, कि मूसै बौलु, “मूंनी डरै ला शिल्हणी-कंपणी लगी।”
ऐत किना बाद मीं अक हौरा स्वर्गदूत स्वर्गा किना थल्लै उतरता लधा। तैस किनि बडा अधिकार थ्या जां तेसेरी बड़ी चमकदारी चमकी ला पूरी धरती प्रगड़ी भौ गैई।
तां मीं अक हच्छा सिंघासन तका, जैत पन परमेश्वर बेठौरा थ्या। पण तैड़ा किना धरतिरै जां सुरगेरै सारै मैहणु हराई ग्यै जां फिरी सैक्यै कुनि ला लधै।