4 यूसुफ बि राजै दाऊदेरै घरांनेरा जां वंशैरा थ्या, ऐठणीरै तेईनी सै गलील प्रदेशेरै नासरत नगरा किना यहूदिया प्रदेशा मझ राजै दाऊदेरै नगरा बैतलहमनि ग्या,
पण जेख्णी यूसुफ ऐन्हां गला केरै बारै मझ सोचताऐ थ्या, ता परमेश्वरैरा अक स्वर्गदूत सुपनै मझ तेसेरै सांमणै या जां तैस सेईतै बोलणा लगा, “हे यूसुफ! तु जै राजै दाऊदेरै वंशा किना आ, मरियमै अपड़ि लाड़ी बंणाणा किना मेईं डारियै केईनी कि जै बच्चा तेसेरै पैटा मझ आ, सै पवित्र आत्मायरी शक्ति ला आ।
जां नासरत नगरा मझ गहि करि बसि ग्या, ताकि सै वचन पूरा भुईया, जै भविष्यवक्तै यीशु मसीहरै बारै मझ बोलौरा थ्या कि “मैहणुवां पता लगणा कि सै नासरत नगरा किना आ।”
जां सारै मैहणु अपड़ु नाँ लिखांणैरै तेईनी अपड़ै-अपड़ै पूर्वजा केरै नगरानि ग्यै।
कि सै अपड़ि मंगेतरी मरियमा सेईतै जै दुप्रांणी थी नाँ लिखवाईया।
फिरी यीशु नासरत नगरा मझ वापस या, जेठि सै पाऔरा-पोसियौउरा थ्या जां अपड़ै नियमा केरै अनुसार आरामेरी धियाड़ि तेनी यहूदी सभा घरा मझ गहि करि पवित्र शास्त्रा मझां पढ़नेरै तेईनी खड़ा भुआ।
नतनएलै तैस किना पुच्छु, “क्या कौ अच्छी चीज नासरत नगरा किना बि निकोहि सकती?” फिलिप्पुसै तेसनी जुबाव दित्ता, “चला जां ऐपुवै तका ल्या।”
पवित्र शास्त्रा मझ लिखोरू आ कि, मसीह राजै दाऊदेरै वंशा किना जां बैतलहम नगरा किना ऐईंणा जेठि दाऊद रिहींथ्या।”