2 यीशु जां तेसेरै चैलै बि तैस ब्याहा मझ धाम करि शदाउरै थ्यै।
तैस ना ता कदि झगड़ा कांना जां ना चिंडै दींणी, जां मैहणुवां सैक्या सिड़किया जां गईया मझ जौरै हक्कै दी करि शिख्रांता ना शुणना।
तां मूं मतलब राजै तेन्हांनि जुबाव दींणा, आंउ तुहां सिंउ सच बोलता, कि तुवे जै मिंडै ऐन्हां विश्वासी भाईया मझ कोसक्यै सिंउ बि ऐहीं कियु ता समझा सै मूं सिंउ कियु।
तां मूं तेन्हांनि जुबाव दींणा, आंउ तुहां सिंउ सच बोलता, कि तुहैं जै मिंडै ऐन्हां हल्का भाईया मझ कोस सिंउ बि ऐहीं कियु ता समझा सै मूं सिंउ कियु।
तेठां किना बाद यीशु जां तेसैरी माँ जां तेसेरै भाई जां तेसेरै चैलै कफरनहूम शहरा मझ ग्यै, जां तैठि कुछ धियाड़ि रुकै।
फिरी तेसेरै चैला याद यैई कि पवित्र शास्त्रा मझ लिखोरू आ, “तिंडै घरेरै तेईनी मिंडी भक्ति मिंडै मंना मझ आगी सैयि जअति।”
पण जेख्णी सै मुड़दा मझांं दुबारे जींतिया ता तेसेरै चैलानि चैता या कि यीशु ऐ बोलोरू थियु जां तेन्हांनि पवित्र शास्त्र जै मसीहरै मरना किना बाद फिरी दुबारे जींतियुंणेरै बारै मझ शुणांता, यीशुरिये गलै पन विश्वास केया
जेख्णी अंगूरी रस मुकणा लगा, ता यीशुरी मयि तैस सिंउ बौलु, “ऐन्हां किनि अबै हौरा रस ना।”
ऐठां किना बाद यीशु अपड़ा चैला सेईतै यहूदिया प्रदेशा मझ चलि या; जां तैड़ि सै तैन्हांं सेईतै बेशि करि मैहणुवंनी बपतिस्मा दींणा लगा।
पण यीशु ऐपु ना पण तेसेरै चैलै बपतिस्मा दिईंथ्यै।
तां चैलै योकिया मझ बौलु, “क्या कुनिक्यै ऐसनि रोटी अंणोरी अत्ति?”
केईनी कि तेसेरै चैलै तैस टैंमा नगरा रोटी खरीदणा गियोरै थ्यै।
जेख्णी सारै मैहणु खा करि रजि ग्यै, ता यीशु अपड़ा चैला सिंउ बौलु, “जै बचि गियोरै टुकड़ै अत्तै तैन्हांं बटौय ल्या, कि कौ बि रोटी ऐहियें बर्बाद ना भुईया।”
संन्हैरा भुआ तां यीशुरै चैलै झीलिरै किनारै पन यै।
ऐठणीरै तेईनी यीशुरै चैलै मझां बड़ै ऐ शुणि करि बौलु, “ऐ शिक्षा ता बड़ी मुश्किल आ, ऐस पन केणु विश्वास करि सकता?”
ऐनि कारणै यीशुरै बड़ै सारै चैलै पीछै हठि ग्यै जां तैन्हैं यीशुरू साउग छडि दित्तु।
ऐठणीरै तेईनी यीशु तैन्हांं बाराह चैला सिंउ बौलु, “क्या तुवे बि चलि गांहणा चांहथै अत्तै?”
यीशु तेन्हांनि उत्तर दिता, “क्या तुवे बारोह चैलै मीं ऐ नत्तै चुणोरै? तां बि तुहां मझां अक मैहणु शैतानेरै वंशा मझ आ।”
सै शमौन इस्करियोतिरै पुत्रा यहूदेरै बारै मझ गल काता थ्या केईनी कि सै यीशुरा विरोधी बंणी करि तेसनी धोखा दींणार थ्या, केईनी कि सै बाराह चैला मझां अक थ्या।
यीशुरै चैलै मझां एकि शमौन पतरसेरै भाई अन्द्रियासै बौलु,
ऐठणीरै तेईनी यीशुरै भाई यीशु सिंउ बौलु, “ताउ ऐ जगा छडि करि यहूदियै प्रदेशा मझ चलि गांहणु चेहिंथु, ताकि तिंडै चैलै तिंडै चमत्कार तैठि बि तका सकिया, जैन्हां तु काता।
जां जेख्णी बरनबास तैठि शाऊला सिंउ मिला ता सै शाऊला अन्ताकिया नगरा लै या। शाऊल जां बरनबास दोईयो पूरै एकि साला तेईनी तेठणीरा विश्वासिया सेईतै रिय्है; जां बड़ा-सारा मैहणुवंनी प्रभु यीशुरै बारै मझ उपदेश दींतै रिय्है। चैलानि सभनियांं पेहिलै अन्ताकिया मझ मसीही बोलथियु।
तां चैलै फैसला केया कि हर-एकि मैहणु अपड़ि कमाई मझां जैस किनि ज्योतु तियु आ तेनी हिसाबै सिंउ जै यहूदी प्रदेशा मझ विश्वासी भाई-भींण अत्तै तेन्हैरी मजत कांनेरै तेईनी किछ भेईजिया।
लाष्ट मझ आंउ तुहां सिंउ ऐ बोलणा चांहथा, कि तुवे चाहै खा, चाहै पिआ, चाहै जै किछ करा; सभ-किछ परमेश्वरेरी माहिमा कांनेरै तेईनी करा।
ज्यो-तेईनी कोसक्यै जनानिरा लाड़ा जींता, त्यो-तेईनी तैस अपड़ै लाड़ै सिंउ ब्याहेरै रिशतै मझ बंणी रींहणु चेहिंथु। अगर लाड़ा मरि गांहथा, ता सै आजाद भौ गांहथी जां जैस सिंउ चहिया ब्याह करि सकती, पण सै बि तेसै सिंउ, जै प्रभु मझ विश्वास काता भुईया।
जै किछ बि तुवे बोलिया या करिया, सै सभ-किछ सभ प्रभु यीशुरू नाँ लै-करि करा जां प्रभु यीशुरी वजहि ला पिता परमेश्वरैरा धन्यवाद करा।
ब्याहैरा सभनियांं आदर कांना चेहिंथा, जां हमेशा योकिया पन विश्वास बंणा रखा; केईनी कि व्यभिचारी मैहणुवां जां होरनियां केरी जनानियां सिंउ गलत सम्बंध रखणारा केरा परमेश्वरा फैसला कांना।
आंउ तुवाड़ै दिला मझ ऐईंणेरै तेईनी, तैस मैहणु सैयि आ, जै घरा मझ ऐईंणेरै तेईनी दुवार खटकांता। अगर कोई मिंडी आवाज शुणता जां मिंडै तेईनी अपड़ै दिलैरू दुवार खौलता ता मूं अंदर ऐईंणु जां असु योकिया सिंउ मिलि करि बेशणु।