10 जां जेख्णी असै तुहां सेईतै थ्यै, तेख्णी असुवें तुहांनि अक नवाँ नियम दित्थिया; अगर कोई कोस बि कंमा कांनेरै तेईनी नमां काता, ता तेसनी कोई बि रोटी मेईं दींतै।
फिरी तेनी तैन्हांं सिंउ बौलु, ऐ मिंडी सै गलै अत्ति, जै मीं तुहां सिंउ बेशि करि तुहांनि बोलोरी थी, कि जरूरी आ कि ज्योति गलै मूसेरी व्यवस्थाय जां भविष्यवक्तै जां भजन संहिता बाई किताबिया मझ, मिंडै बारै मझ लिखोरी अत्ति, सै सभ सच साबित भुईया।
पण मीं ऐ गलै तुहांनि ऐठणीरै तेईनी बोलि कि, जेख्णी ऐ गलै भूंणी ता तुहां ऐ चैता भुईया कि मीं ऐन्हां गला केरै बारै मझ पेहिलै शुणा छडोरू थियु।”
जेख्णी सै तैस किनि यै, तां तेनी तैन्हांं सिंउ बौलु, “तुवे जांणतै अत्तै, कि पेहिलियै धियाड़ि किना जेख्णी आंउ एशिया प्रदेशा मझ पुज्जा, आंउ आज तेईनी हर टैम तुहां सिंउ कुनि हिसाबै रिय्हा।
जेख्णी असै तैठि थ्यै असै ताउ सिंउ बोलियां करींथ्यै कि असु पन सताव ऐईंणै जां ऐ ठीक तिहियें भौरू बि आ, तुवे ऐ ता जांणतै बि।
जां जेतेयि असुवें तुहांनि आज्ञा दितोरी आ, तिहियें शांति सिंउ जीवन जिआ जां होरनियां केरै मामलै मझ दखल मेईं देया जां ऐपुवै अपड़ा कम कांनेरी कोशिश करा।
सही मझ तुहां याद भूंणु कि जेख्णी आंउ तुहां सेईतै थ्या ता आंउ अक्सर तुहांनि ऐ शुणांईथ्या।