5 सही मझ तुहां याद भूंणु कि जेख्णी आंउ तुहां सेईतै थ्या ता आंउ अक्सर तुहांनि ऐ शुणांईथ्या।
क्या तुवे हालै-तेईनी बि ना समझै? क्या तुहां पंजा हजारा मैहणुवां केरै तेईनी पंज रोटी याद नत्ती, जां ऐ बि याद ना कि केत्थरी टोकरी भरी करि चुकथी?
क्या तुवाड़ै टीरै कांणै जां कंन टंउणै अत्तै? जां तुहां पता ना।
पण मीं ऐ गलै तुहांनि ऐठणीरै तेईनी बोलि कि, जेख्णी ऐ गलै भूंणी ता तुहां ऐ चैता भुईया कि मीं ऐन्हां गला केरै बारै मझ पेहिलै शुणा छडोरू थियु।”
ऐठणीरै तेईनी ऐ ध्यान दी करि सावधान रैही कि मीं त्रा साल तेईनी रात दिन आशु बहाय करि, तुहां सभनियांंनि चेतावनी दींणी ना छडि।
सैक्यै नशै मझ मतवालै भौ गांहथै, सैक्यै ऐतेई धामि मझ गांहथै, जेठि मैहणु अपड़ि भ्रुख अपड़ै वशा मझ ना रखतै। जां सैक्यै ऐतियै होरै सभ बुरै कंम कातै; आंउ तुहांनि चेतावनी दींता, जिहीं मीं पेहिलै बि तुहांनि चेतावनी दितोरी थी, कि जै मैहणु ऐतिया कंम कातै सैक्यै परमेश्वरेरै राज्यरै वारिस ना भूंणै।
जिहीं तुहां पता कि जिहीं बब अपड़ै छोकरूवा सिंउ बर्ताव काता, तिहियें असै बि तुहां मझां हर कोसनि शांति दींतै, शिक्षा दींतै, जां समझाईंथ्यै।
जेख्णी असै तैठि थ्यै असै ताउ सिंउ बोलियां करींथ्यै कि असु पन सताव ऐईंणै जां ऐ ठीक तिहियें भौरू बि आ, तुवे ऐ ता जांणतै बि।
सै दुष्ट मैहणु हालै-तेईनी प्रकट ना भौरा, केईनी कि किछ ऐतियु आ, जै तैस रौकता रींहथा। सही मझ तुहां याद भूंणु कि सै कितु आ, जै तैस रौकता। ऐठणीरै तेईनी जेख्णी सै टैंम ऐईंणा जै परमेश्वरै तय क्यौरा, तेख्णी तैस दुष्टा प्रकट भूंणु।
जां जेख्णी असै तुहां सेईतै थ्यै, तेख्णी असुवें तुहांनि अक नवाँ नियम दित्थिया; अगर कोई कोस बि कंमा कांनेरै तेईनी नमां काता, ता तेसनी कोई बि रोटी मेईं दींतै।
ऐठणीरै तेईनी आंउ ऐन्हां गला लिखणेरै तेईनी मैहनत काता, ताकि मूं मरना किना बाद तुवे हर टैंम ऐन्हां याद रखि सकिया।