7 पण असै तुवाड़ै बिच तिहियें प्रेम सिंउ बेशतै, जिहीं अक माँ अपड़ै बच्चैनी दुध पिवा करि तैस पाअती।
जां सै लगभग चाहिया साला तेईनी रेगिस्थाना मझ तेन्हैरी हर गल सेहन काता रिय्हा। जबकि तैन्हैं बार-बार तेसेरै हुक्मैरा पालन ना क्या।
हकीकत मझ आंउ तुहां सिंउ रींहथै टैंमा कमजौर, डरौरा थ्या जां मूंनी शिल्हणीं-कंपणी बि लगौरी थी।
जेख्णी आंउ तैन्हांं मैहणुवा सिंउ भूंता, जैन्हैरा विश्वास कमजौर आ, ता आंउ तैन्हांं सैयि बर्ताव काता, ताकि आंउ तेन्हांनि मसीह पीछै चलणा मझ मजत करि सकूँ। आंउ सभनियां मैहणुवां केरै तेईनी सभ-किछ बंणौरा, कि कुनि ना कुनि तरीकै ला किछ मैहणुवां केरा उद्धार भौ सकिया।
आंउ पौलुस मसीह सैयि नम्र जां दयालु भौ करि तुहां मैहणुवां सिंउ विनती काता; पण किछ मैहणु बोलतै कि आंउ तुवाड़ै सांमणै डरफौक भूंता, पण तुहां किना दूर गहि करि निडर भौ गांहथा।
वास्तव मझ सैक्या बिना निर्बलताय बाई अवस्थाय मझ क्रूसा पन चाढ़िया; तांबि परमेश्वरेरी सामर्थी ला सैक्या जीवित आ, असै बि तेतियै निर्बल अत्तै जेतिया मसीह थ्या, पण परमेश्वरेरी सामर्थी सिंउ, असै तुहां सिंउ बर्ताव कांनेरै तेईनी तैस सेईतै जीवित रींहणै।
मिंडै प्यारे बच्चो, जिहीं चारै अक जनानि लाउखियुंतै टैंमा दर्द मैहसूस काति, तिहियें चारै आंउ बि अक बारी फिरी तुवाड़ै तेईनी दर्द मैहसूस काता। ज्यो-तेईनी तुवे मसीह मझ परिपक्कव ना भौ गांहथै।
जिहीं तुहां पता कि जिहीं बब अपड़ै छोकरूवा सिंउ बर्ताव काता, तिहियें असै बि तुहां मझां हर कोसनि शांति दींतै, शिक्षा दींतै, जां समझाईंथ्यै।
पण जै ज्ञान परमेश्वरा किना ऐईंता, सभनियां पेहिलै सै पवित्र आ, मिलनसार आ जां कोमल आ। सै होरनियां केरै आधीन रींहणै वा, ऐ दया जां अच्छै कंमै ला भरौरा, ऐत मझ कौ भेद-भाव ना जां हमेशा ईमानदार भूंता।