“केईनी कि परमेश्वरै संसारेरै मैहणुवां सिंउ यौउता प्रेम केया कि तेनी अपड़ा इकलौता पुत्र तेन्हैरै तेईनी बलिदान करि दित्ता, ताकि हर-अक मैहणु जै कौ तैस पन विश्वास करिया तेसैरा नाश ना भुईया पण तेसनी अनन्त जीवन मेईया।”
जै कौ परमेश्वरेरै पुत्रा पन विश्वास काता तैस पन सजायरी आज्ञा ना भूंती, पण जै तैस पन विश्वास ना काता, सै दोषी मनि गियौरा; केईनी कि तेनी परमेश्वरेरै इकलौतै पुत्रा पन विश्वास ना केया।
बिल्कुल तिहियें जिहीं जीवित पिता परमेश्वरै आंउ भेईजौरा जां आंउ पिता परमेश्वरेरी वजहि ला जीवित आ। तिहियें सै बि जै मूं खांता सै मिंडी वजहि ला जींता रींहणा।
पवित्र शास्त्रा मझ परमेश्वरै अपड़ै कोस बि स्वर्गदूता सिंउ ऐहीं ना बौलु, कि “तु मिंडा पुत्र आ; आज आंउ घोषणा काता, कि तु मिंडा पुत्र आ,” जां फिरी तेनी ऐहीं अपड़ै कोस बि स्वर्गदूता सिंउ ना बौलु, मूं तेसेरै पिता बंणनु, जां सैक्या मिंडा पुत्र बंणी गांहणा।
यीशु मसीह असेड़ै तेईनी अपड़ा जीवन दी दित्ता; ऐनि ला असु पता लगता कि प्रेम कितु आ? ऐठणीरै तेईनी असु बि अपड़ै विश्वासी भाईया केरै तेईनी अपड़ि जान दी दींणी चेहिंथी।