Mateo 2:2 - Dios ã jáap naáwát tólih2 Pánih jʉinít, caanjĩ́h moondíh nin pah ĩt niíj ʉʉ́bh joyóp wʉt jĩ: —¿Judíowã ĩ chah maáh pínah dedjĩh tigaá ã cã́ac jʉmat? Yeó aáb jʉ̃ʉ́wʉ́pmant jʉmna, chah iigní cʉ́i ã jáap jígohochah enna, ‘Maáh ã cã́ac jʉmna caá’, jwĩ niíj jéihyep jĩ. Páant ã jígohochah enna, caandíh weñedih jʉ̃óhna caá jwĩ chãjap, cʉ́iwãdih bohénit ĩt niijíp wʉt jĩ. Faic an caibideil |
“Jerusalén tʉ́tchidih moondíh nin pah ma niíj naáwá: ‘Dios weemdíh nin pah ã niiját tʉ́ʉtʉp be: “Ñi eneé, ñi Maáh ñi pebhna ã jʉ̃óhna caá. Caán oboh jʉmni pah burro wʉ̃ʉ́hjih chʉ́ʉdni ã jʉ̃óhbipna caá”, Jerusalén tʉ́tchidih moondíh ma niijí’, weemdíh ã niijíp be”, Zacarías ãt niíj daacáp tajĩ. (Zac 9.9)