Lucas 6:44 - Dios ã jáap naáwát tólih44 Pánihna, ded pah máa nahna ã jʉmatdih jéihíhna, ã́ih quehe dahnadih enat caá náahap. Nemép óot nahdih higo wʉ̃t jʉmni dahnadih ñipĩ́ bidcan caá. Ei náhdih iguíh ñipĩ́ bidcan caá. Faic an caibideil |
Yeéb Jesúíhwãboó ã oyatdih wẽi jenah joinít, biícdih ñi jeéméchah, queét yeenit jʉmna yʉhna, tíiccanjeh, ñijeéh ĩpĩ́ jeémpna caá. Pánih jeémpnit, ĩ weñat pínahdihjeh jenah joinít, biícdih ñi tʉ́i jʉmatdih ĩ yéejana caá. Nin pah queét ĩ jʉmna caá: Mah tólihnadih johlit ã joh yapanachah, mah ã bʉʉgcát pah, “Bohénit jwĩ jʉmna caá”, niijná yʉhna, tʉ́i jenah joicánnit jʉmna, bitadih ĩpĩ́ teo wáaccan caá. Nin pahbʉt ĩ jʉmna caá: Quehe wihcanni nahna wʉnni pah ã jʉmʉchah enna, ã mínah caandíh ãpĩ́ dʉg yohna caá. Pánihat pah, cã́acwãdih yee bohénitboó wʉnnit pah ĩ jʉmʉchah, Dios iiguípna queétdih ã bejat tʉ́ʉtbipna caá.