12 Páant ĩ chãjat tʉ́ttimah, biíhdih jwʉh ã jwʉ́ʉb wahap yʉh be, páant mʉntih. Obohjeéhtih, caandíhbʉt biíc yoobó ĩ mao ñʉʉn yóh jwʉ́ʉba bojop be.
Páant niíj péanit, biíh jíib bʉʉdánidih bid bojnit, nin pah caandíhbʉt ã niíj ʉʉ́bh joyóp be: ‘¿Débóo tigaá wã maáhdih ma jíib bʉʉdá?’ ã niijíp be. ‘Cien trigo wʉh wʉʉ́hnadih wã jíib bʉʉdána caá’, ã niijíp be. ‘Ninboó ma jíib bʉʉdáátdih daácni nʉ́o ã jʉmna caá. Ochentajeh ma daacá’, ã niijíp be.
Tʉ́ttimah, iguíha mínah biíh caandíh teo wʉ̃hnidih ã jwʉ́ʉb wahap yʉh be. Obohjeéhtih, ã jʉibínachah enna, caandíhbʉt biíc yoobó yeejép niijnít, jíib wʉ̃hcanjeh, ĩ mao ñʉʉn yóh jwʉ́ʉba bojop be.
“Páant ĩ chãjatjidih ennit, iguíha mínah nin pah caanjéh ã niíj jenah joyóp be, ‘Bʉʉ biíc peihcanni láa wã wahnitjidih ĩt yeejép chãjap tagaá. ¿Bʉʉ ded pah tigaá wã chãjbi? Wã wʉ̃ʉ́h wã oinidih wã wahachah, caánboodíh yeejép chãjat ʉ́ʉmnit, ĩ jepahmi nacaá’, ã niíj jenah joyóp yʉh be.