Lucas 17:7 - Dios ã jáap naáwát tólih7 “¿Yeebdíh teo wʉ̃hni wápchidih teo, ovejawãdih en daoníji ã jwʉ́ʉb jʉyʉ́chah, ded pah tigaá caandíh ñita niíj? ‘Ma jeémp jʉ̃ʉ́wʉ́. Ma jeémát pínahdih ninjĩh wã pʉʉ́b páñap be’, ¿ñita niijtá niít? Faic an caibideil |
—Mostaza bainí tíbih jʉmna yʉhna, chíihna, bʉ́dí nah ã behna caá. Pánihat pah, Dios ã wẽpatdih bainíjeh jenah joiná yʉhna, nin pah ñi jéih chãjbipna caá: Can bʉ́dí máa nahdih ‘Máa nahaá, meemjéh dʉg ñah bejnit, bʉ́dí mʉjna ma jʉibí ñʉhʉʉ́’, ñi niiját pahjeh ã bejbipna caá, Jesús queétdih ãt niijíp wʉt jĩ.