Lucas 1:79 - Dios ã jáap naáwát tólih79 Wʉnatdih ʉ́ʉmna, dʉpʉ́át panihipboó jʉmnitdih jiiát déedih ã wʉ̃hbipna caá, tʉ́ini namádih ĩ jií en bejat pínah niijná”, Zacarías ãt niíj wẽi naáwáp wʉt jĩ. Faic an caibideil |
Caántdih naóh péanit, Jesús caanjĩ́h jʉmnitdih nin pah ã jwʉ́ʉb niíj naáwáp jĩ, páant mʉntih: —Weemjéh tigaá baabát panihni nin baácdih moondíh wã íip Dios ded pah ã jʉmatdih wã jéihyana caá. Det weemdíh péenit, dʉpʉ́át panihipboó bejcan, wã íipdih ĩ jéihbipna caá. Pánihna, weemdíh ĩ jepahachah, páantjeh Diosjeéh wã tʉ́i jʉmat tʉ́ʉtbipna caá, ã niijíp jĩ.
Judíowã nihcannitdih ma naáwáchah, queét dʉpʉ́át panihipboó jʉmnitji ĩ yéej chãjatdih cádahnit tʉ́ʉt nʉʉmná, baabát panihipboó ĩ bejbipna caá. Pánihna, Satanás ã maáh jʉmʉpmant queétdih ʉb bacanit, Dios ã maáh jʉmʉpboó wã waadábipna caá. Pánih chãjnit, weemdíh jepahnitdih ĩ yéejatdih wã yohochah, queét Dios ã ñíonitjeéh ĩ jʉmbipna caá’, Jesús weemdíh ã niijíp jĩ”, Pablo ãt niíj naáwáp wʉt jĩ.