Juan 12:1 - Dios ã jáap naáwát tólih1 Pascua yeó jáapna pínah seis yeó jáap ã jʉdhdʉchah, Efraín tʉ́tchimant Betania tʉ́tchina Jesús jwiítdih ã nʉmah jwʉ́ʉb jʉibínap jĩ. Caanná jʉibínit, Lázaro wʉnniji, Jesús ã booaniíh mʉʉná jwĩ jʉibínap jĩ. Faic an caibideil |
Jesús páant ã niíj ejechahjeh, Lázaro ĩ yohniji yʉhna, jeé íitmant ã bac jʉ̃ʉ́wʉ́p jĩ. Pánih bac jʉ̃óhna, ã́ih bácah, ã́ih wao dáhdihbʉt yégueh chóo tõpjĩh ĩ pinatji pahjeh ã dʉo bác jʉ̃ʉ́wʉ́p jĩ. Páant ã bac jʉ̃ʉ́wʉ́chah, Jesús queétdih nin pah ã niijíp jĩ: —Caandíh ñi pinatji yégueh chóo tõpnadih ñi wataá, ã niijíp jĩ. Páant ã niijíchah joinít, ĩ pinatji tõpnadih Lázarodih ĩ watap jĩ.
Caán láa jwiít judíowã jwĩpĩ́ wẽini Pascua yeó jáapna pínah bahnijeh ã jʉdhdʉp jĩ. Moisés ã naóh yapaatji pah, Diosdih jwĩ weñat pínah jã́tih tʉ́i míic ámohat ãpĩ́ náahap jĩ, Dios ã enechah, yéejat wihcannit jwĩ jʉmat pínah niijná. Pánihna, caandíh chãjat tʉ́ʉt niijná, dawá jwĩ déewã nihat tʉ́tchinadih moón Jerusalén tʉ́tchina ĩt aab béjep tajĩ.