9 Төньяҡ батша көньяҡ батшаның ерҙәренә баҫып инер, ләкин кире үҙ иленә сигенер.
Уның улдары иһә, ҙур ғәскәр туплап, һуғыш башлар. Улар, туфан һыуылай, урғылып баҫып инер, алға эркелер һәм дошмандың ҡәлғәһенә тиклем барып етер.
Көньяҡ батша, асыуы ҡабынып, төньяҡ батша менән һуғышҡа инер. Тегеһе ҙур сиреү туплар, әммә был ғәскәрҙәр дошман ҡулына тапшырылыр.
Көньяҡ батшаһы көсәйер, ләкин уның бер етәксеһе унан көслөрәк булып китер һәм тағы ла киңерәк ерҙәрҙә хакимлыҡ итер.
Ул төньяҡ батша кешеләренең илаһтарын да, ҡойолған һындарын да, затлы – алтын һәм көмөш – һауыт-һабаһын да ҡулына төшөрөр һәм Мысырға алып ҡайтып китер. Шунан һуң бер нисә йыл ул төньяҡ батшаһын борсомаҫ.
Ҡара аттар егелгән яу арбалары төньяҡ, аҡ аттар егелгән арбалар көнбайыш, алмасыуар аттар егелгән арбалар көньяҡ тарафҡа китеп бара.