2 Бергәләшеп тыңлағыҙ, Яҡуп улдары, Атағыҙ Исраилға ҡолаҡ һалығыҙ!
Рәүвән, һин минең баш балам, ҡөҙрәтемһең, Ирлек ғәйрәтемдең тәүге емешеһең. Абруйың бөтәһенекенән дә өҫтөн, Көс-ҡеүәтең һәммәһенекенән дә күп!
Залимдар миңә ҡаршы шаһитлыҡ ҡыла; Мин белмәгән нәмәләр хаҡында һорайҙар,
Улар яҡшылығыма яуызлыҡ менән ҡайтарҙы, Япа-яңғыҙ йәтим булып ҡалдым.
Яҡты донъяға килтергән ата һүҙен тыңла, олоғайған көнөндә әсәйеңде хурлама.
Улым, йөрәгеңде миңә йүнәлт, минең юлдарыма күҙ һал.
Улым, айыҡ аҡыл йөрөтөр өсөн, ирендәрең белемеңде һаҡлаһын өсөн, мин биргән аҡылға күңел һал, әйткән фекеремде һанла.
Улым, атайыңдың бойороҡтарын тот, әсәйеңдең өгөттәрен кире ҡаҡма!
Улым! Минең һүҙемде тот, ҡушҡанымдан аслан сыҡма.
Эй уландарым, тыңлағыҙ мине, һүҙҙәремә ҡолаҡ һалығыҙ,
Ә хәҙер мине тыңлағыҙ, балалар, минең юлдан барыусылар бәхетле.
Һәммәгеҙ йыйылығыҙ, тыңлағыҙ! Боттарығыҙҙың ҡайһыһы ошоларҙы алдан әйтеп бирҙе? Раббының яратҡан кешеһе Бабилда Уның ихтыярын бойомға ашырыр, Раббының көсөн халдейҙарға ҡаршы ҡулланыр.