13 Ҡатын Йософтоң кейемен ташлап ҡасҡанын күрҙе лә,
Хужа ҡатыны уны кейеменән эләктереп алды ла тағы: – Ят минең менән, – тине. Әммә Йософ, кейемен уның ҡулында ҡалдырып, йорттан йүгереп сығып китте.
хеҙмәтселәрен саҡырып: – Ҡарағыҙ әле! Ирем был ғивриҙе беҙҙе мыҫҡыл итер өсөн алып ҡайтҡан. Ул яныма килеп минең менән ятырға теләгәйне, тик мин ҡысҡырып ебәрҙем.