34 Балаһаам Эзэнэй Эльгээмэлдэ: – Би нүгэл хэбэб. Нарин харгы дээрэм зогсоходотнай, намда һаалта хэнэ гэжэ таниие огто би һанаагүйб. Буруушаагаа һаатнай, нютагаа тэхэрин бусаһуууб, – гэбэ.
Давид Натаанда хэлэбэ: – Би Эзэнэй урда нүгэлтэйб. – Эзэн шамайе хүлисөө. Ши үхэхэгүйш.
Бурхан энэ хэрэгыень зүбшөөбэгүй. Тэрэ энэ ушараар Израилиие хэһээхэ гэжэ шиидэбэ.
Фараон Моисей Аһароон хоёрые дуудажа асаруулаад хандаба: – Энэ удаа би нүгэлтэй байһанаа мэдэрнэб; Эзэнтнай үнэниие айладаа юм байна, харин минии болон албатан арадайм буруу элирбэ гээшэ.
Мууда баярлаха гээшэ Эзэнэй нюдэндэ һайхашаагдахагүй, дайсанһааш уур хилэнгээ зайлуулжа магад.
Израильшууд гашуудал зоболон тухайгаа шангаар гэмэрэлдэн гэмшэлдэжэ эхилбэ. Эзэн тэдэнэй гэмэрэлдээ гэмшэлдээе шагнахадаа, сухалдаад, соробхилһон гал эльгээжэ, хотон хүреэнэй захые шатаажа эхилбэ.
эртэ үглөөгүүр бодоод, уула хада руу шэглэбэ: – Нүгэл хээ хадаа бидэнэр нүгэлөө арюудхан сэбэрлэхэеэ Эзэнэй ошогты гэһэн газарта ошохомнай.
Бурхан Балаһаамда: – Ши тэдээнтэй бү яба. Ши тэрэ арадые бү тарнида. Ушар юуб гэхэдэ, тэдэнэр Минии үреэлдэ хүртэнхэй, – гэжэ айладаба.
Элжэгэншни Намайе хараад, Намһаа тэрьедэжэ, харгыһаа гурба дахин хадуураал! Хэрбэеэ Намһаа тэрэнэйш тэхэреэгүй һаа, шамайе Би алаха байгааб. Харин элжэгые амиды үлөөхэ байгааб! – гэжэ айладаба.
Саул Самуилда: – Би нүгэл хээб. Арад зонһоо айжа, үгыень дуулажа, Эзэнэй захиралта ба танай үгые дүүргээгүйб.
Саул: – Би нүгэл хээб. Гэбэшье мүнөө минии арад зоной аха захатанай болон Израилиин урда намайе хүндэлыт даа, намтай хамта бусыт. Би Эзэн Бурхандатнай һүгэдэн мүргэхэмни, – гэжэ гуйба.
Давидай Саулда иигэжэ хэлэжэ дүүргэһэнэй удаа Саул: – Давид, хүбүүмни, энэ шамайе соносоно гүб? – гэжэ, ехээр татан, шангаар уйлаба.
Тиихэдэнь Саул: – Би нүгэлтэйб. Бусажа ерыш, минии хүбүүн Давид! Би дахин шамда гай тодхор хэхэгүйб. Юуб гэбэл, минии ами наһанай шамда хайратай байһые мүнөө элирхэйлээш. Би ухаагүй юумэ хэжэ, ехэ алдуу гаргааб, – гэбэ.