41 Моисей тэдээндэ иигэжэ хэлэбэ: – Эзэнэй зарлигые таанад юундэ дүүргэнэгүйбта? Таанад амжалта туйлахагүйт!
Ёядаагай хүбүүн Захарияада Бурханай Һүлдэ халин оробо. Тэрэ арад зоной өөрыень харахаар добо дээрэ гараад, иигэжэ хэлэбэ: – Эзэнэй захяа заабаринуудые юундэ таанад алхан гаранат? Өөһэдтөө муу юумэ хэнэт. Таанадай Эзэниие орхиһондол, Тэрэ таанадые орхихол!
Бурханай амисхалһаа тэдэ хосордог, Тэрэнэй уур хилэнсэгэй хүсэтэ сохилтоһоо һүнэн ошодог.
Эшэһэндээ нюураа бүглэн, Египедһээ гарахат. Би, Эзэн, танай найдажа байһан эдэ улас оронуудһаа буруушаан татагалзааб, тэдэ танда туһалхагүй.
Цэдэкиия Вавилоон руу абаашагдаха, Минии хэрэгсэлтэр тэрэ тэндэ байха. Вавилооной улад зоной урдаһаа тэрэ тэмсээшье хадаа, амжалта туйлахагүй. Энэ болбол Би, Эзэн тунхаглана мүн!» – гээд Эзэн айладхана гэжэ соносхоо бэлэйб.
Тэрэ нугада амалээгүүд, ханаһаанууд ажаһууна. Үглөөдэр хотиржо, элһэн сүл губи руу, Хулһата далай тээшэ ошогты.
Теэд Эзэн намда иигэжэ айладхаба: «Бү ошогты, бү дайлалдагты гэжэ хэлыш тэдэндэ, юуб гэхэдэ, Би таанадай дунда үгы байхаб, тиимэһээ дайсадтнай таанадые хюдахал».
Ши юундэ Эзэнэй үгыень дуулаагүйбши, олзо шүүрэн абажа, Эзэнэй урда бузар мууе хээбши? – гэбэ.