19 Намайе түр зуурашье орхин, шүлһөө залгихымни сүлөө үгыт.
Удангүй үхэхэ намайе удаан бү тамалыт. Ойро зуура һэргэжэ, амяа абаха сүлөө олгыт.
Зарсыншье ажалда дууһаха саг байдаг ха юм, хүндэ үхэн үхэтэрынь сүлөө үгэхэгүй гээшэ гүт?
Юуб гэбэл, тоо томшогүй муу юумэн намайе тойроод байна. Хаража шадахагүй болотороо гэм буруудаа баригдааб. Толгойм үһэнһөө тэдэ олон, зоригни мохоод байна.
Хүсэмни һалаал, Эзэн, намайе хайрлыт! Бэемни һалганажа байна, эдэгээгыт!
Юуб гэбэл, Эзэн бол агууехэ Бурхан бүхы бурхад дээрэ Агууехэ Хаан мүн.
«Нангин гэгээн, хамагые зонхилогшо үнэн бодото Эзэн Бурхан аа! Газар дэлхэй дээрэ бидэниие алаашадые гэмнэнгүй, хэһээнгүй хэды болотор хүлеэхэбта!» – гэжэ тэдэ алуулагшад шанга шангаар хашхаралдаба.
