12 Хүүгэдээ тэдэнэй үндылгөөшье һаань, буляан абахаб! Би тэдээнһээ буруу харахаб, тиихэдэм тэдэ гай гашуудалда орохо даа!
Эзэн эдэ бүгэдые хэдэг болошоһон израильшуудта сухалдаад, гансал иудын зониие Өөртөө үлөөжэ, бусадыень Өөрһөө холодхожо үлдэбэ.
Эзэн Өөрынгөө бүхы барлаг лүндэншэдээр уридшалан дамжуулһан захяа зарлигуудыень сахяагүй Израилиие Өөрһөө холо болгожо үлдэбэ. Тиихэдэнь израильшууд өөһэдынгөө орон нютаг орхижо, Ассиридэ сүлүүлэн нүүжэ, мүнөө болотор нютагжаһан газартаа ажаһуунад.
Тиимэ хүндэ үри хүүгэд олоншье һаа, үлэн хооһон ябажа, дай дажарта хосорно.
Асаар һолоомо һалхитуулан тарааһандал, Би таанадые газар дэлхэйн бүхы хотонуудаар тараагааб. Үхи хүүгэдыетнай үгы хээб, та бүгэдые усадханаб. Юуб гэхэдэ, таанад буруу замаа орхиногүйт.
Иерусалим! Ухаа орыш! Үгы һааш, Би шамһаа буруу хаража, хэнэйшье ажаһуудаггүй хооһон газар шамайе болгохоб», – гэжэ Тэрэ айладхана.
Эзэн, нам руу хараагаа шэглүүлыт, харыт! Бэшэ хэндэ иимэ хэрзэгыгээр хандаа бэлэйт?! Эхэнүүд тэжээһэн хүүгэдээ эдижэ байна! Танай нангин үргөө соо санаартад, лүндэншэд алуулна!
Та бүхы зүгһөө һайндэртэл мэтэ аймшагтай зүйлнүүдые дуудан асаруулаат. Эзэнэй хилэнтэ үдэр хэншье абарагдаагүй, амиды үлөөгүй. Тэнжэн тэдхэһэн хүүгэдым дайсан хюдаа!
Намһаа холодоһондоо тэдэ гай зоболон амасаха, Намһаа буруу хараһандаа тэдэ хосорхо! Минии тэдэниие абаржа байхада тэдэ Нам тушаа худал хэлэжэ байгаа.
Израиль, шамайе харахадам, ши һайхан газарта түбхинэнхэй байгааш, теэд мүнөө ши хүүгэдээ алуулха тээшэнь хүтэлэн ябанаш.
Үндэһөөрөө хатаһан ургамалдал адли Израиль болоо, бэшэ үри хүүгэдые түрэхэгүй. Угаа ехээр хүсэн түрөөшье һаань, Би тэрэ үнэтэ үхибүүень усадхахаб!»
Иимэ үйлэ хэдэг уладые, Эзэндэ үргэл хэдышье хээ һаань, Эзэн Яковай майханһаа зайлуулха.
Таанад тэрэ газарые дүшэн үдэр соо тагнан шэнжэлээт. Тиимэһээ мүнөө хэһэн нүгэлэйнгөө түлөө дүшэн жэл соо тулиха зобохот, нэгэ үдэр нэгэ жэлтэй сасуу. Тиихэдээл таанад Намһаа холодолго ямар бэ гэжэ ойлгохот».
Ушар юуб гэхэдэ, тэдэнэрые булта сүл губида үхэхэ гэжэ Эзэн айладаһан байгаа. Гэбэшье Епуннээгэй хүбүүн Халээб, Нүүнэй хүбүүн Иисүүс хоёр лэ амиды үлөө һэн.
үри хүүгэдтэтнай, газарай ургасада, хони малдатнай Эзэн хараал шэнгээхэ;
Хүбүүд, басагадшни богоол болон ондоо арадта үгтэхэ. Үдэр бүри тэдэнэй бусахые хүлеэн хараһандаа нюдэдшни бүрүүлтэхэ, һулархаш.
Тиихэдэнь тэрэ дары Минии уур сухал бужаганажа, Би тэдэниие орхихоб, тэдээндэ туһалхаяа болихоб. Тэдэнэр һалаха тээшээ болохо, элдэб олон гай тодхор дээрэнь бууха. Тиихэдэнь тэдэ иигэжэ хэлэхэ: «Бурханаймнай маанадтай байгаагүйһөө боложо, энэ муу юумэн бидэниие дайраа бэшэ гү?»
Газаа – тэдэнэр һэлмээр хороогдохо, гэртээ – айһанһаа зүрхэеэ хахаран гээгдэхэ: эдир хүбүүншье, залуу хүүхэншье, хүхөөр үхибүүншье, сагаан үһэтэй үбгэншье.
Бараак болон тэрэнэй сэрэгшэд Сисэраагай тэргэнүүдые болон сэрэгшэдые Хароошэт-Хагойиим хото хүрэтэр намнан мүрдэжэ, һэлмэнүүдээрээ сабшан, нэгэшье хүнииень амиды үлөөбэгүй.
Эзэнэй Һүлдэ Саулһаа эрьен ошобо. Эзэн муу һүлдэ тэрээндэ эльгээжэ, айлган һүрдүүлбэ.