4 Һүҙен тамамлағас, Симонға: – Тәрәнгәрәк барып, иптәштәрең менән ау һалығыҙ! – тигән.
4 Һүҙен тамамлағас, Шимғонға: – Тәрәнгәрәк барып, иптәштәрең менән ау һалығыҙ! – тине.
– Әммә береһен дә рәнйетмәйек. Күлгә барып ҡармаҡ һал. Беренсе эләккән балыҡтың ауыҙын ас һәм унда көмөш тәңкә табырһың. Уны алып, Минең өсөн дә, үҙең өсөн дә һалым йыйыусыларға бир.
– Остаз! Беҙ төнө буйы тырыштыҡ, әммә бер нәмә лә тота алманыҡ. Шулай ҙа, Һин ҡушаһың икән, ау һалам, – тип яуап ҡайтарған Симон.
Ғайса: – Ауҙы кәмәнең уң яғына һалығыҙ, тоторһоғоҙ, – тине. Улар шулай итте һәм эләккән балыҡтың күплегенән ауҙы тартып сығара алманылар.