Señor Dios ta mata Lamuèrtè pa semper, E ta seka lágrima na wowo di tur hende, E ta kita e bèrgwensa ku su pueblo a pasa den mundu henter. T'esei SEÑOR mes a primintí.
Pueblo di Sion, bibá na Herusalèm, boso lo no yora mas. Si boso pidi SEÑOR yudansa, l'E tene kompashon ku boso. Pareu k'E tende boso grita, l'E rospondé boso.
Esnan ku SEÑOR a reskatá ta bini Sion hubilando. Un alegria sin fin ta pone nan kara bria, un goso sin midí ta poderá di nan. Tur pena i kehamentu ta disparsé pa semper.
Tur loke boso ta mira ta Mi propio man a traha, tur kos ta eksistí danki na Mi, t'esei Mi ta bisa boso. Ami ta pone atenshon riba hende humilde ku kurason arepentí, riba hende ku ta skucha mi palabra ku temor.
El a duna e òrdu akí: ‘Pasa dor di siudat Herusalèm. Marka un señal riba frenta di tur hende ku ta suspirá i keha, pasobra nan ta keha pa motibu di tur e práktikanan repugnante di e siudat akí.’
Pero lo Mi yena desendientenan di David i habitantenan di Herusalèm ku spiritu di bondat i di plegaria. Nan lo hisa nan bista na Mi pa motibu di esun ku nan a hinka mata i nan lo tene rou p'e, manera ta tene rou pa un úniko yu; nan lo yor'é amargamente manera ta yora pèrdida di un yu mayó.
Ma Abraham a bis'é: “Mi yu, kòrda kuantu kos bon bo a haña tempu bo tabata na bida i kon malu Lázaro a pasa. Ma awor e ta risibí konsuelo aki i abo ta den agonia.
E muhé a keda pará patras, na banda di Hesus su pia; el a kuminsá yora i su awa di wowo a muha Hesus su pia. E ora ei e muhé a seka Hesus su pia ku su kabei, sunchi nan i hunta nan ku e perfume.
Felis ta e hende ku ta para firme no opstante e pruebanan ku e ta pasa aden. Ora e pasa e pruebanan ku éksito, lo e risibí bida komo premio, un korona ku Dios a primintí esnan ku ta stim'É.
Lo E seka tur lágrima for di nan wowo, i morto lo no eksistí mas: lo no tin nada di rou, nada di yoramentu, nada di doló mas, pasobra tur kos di ántes a pasa bai.’