5 Нек десегиз Раббий ахшылыкълыды, Аны мархаматы ёмюргеди, аны тюзлюгю да тукъумдан тукъумгъады.
Ахшылыгъым ючюн манга аманлыкъ этедиле, сюймеклигим ючюн мени кёрюп болмайдыла.
Мени жаным къайгъыдан эрип барады, сёзюнг бла мени кючлендир.
Кёп бугъала мени тёгерегиме басыннгандыла, Башанлы семизле мени къуршалагъандыла,
Мужурангы чыгъар эмда мени ызымдан къуугъанланы жолларын тый, мени жаныма: «Сени къутхарыучу Менме!» – де.
Раббий Аллах болгъанын, бизни Ол жаратханын, биз Аныкъыла, Аны халкъы эм Аны сюрюуюню къойлары болгъаныбызны билигиз.