9 Нек десенг Раббий, Сен битеу жерни бийлеген уллу Аллахса, битеу тейриледен бийик кётюрюлгенсе.
Аны иши уллуду эм аламатды, Аны тюзлюгю ёмюрге да турады.
Эй жаным, ырахатлыгъынга къайт, нек десенг Раббий санга ахшылыкъ этгенди.
Раббий, Сен мени къобаргъанынг эм манга душманларымы кёллерин кенгдиртмегенинг ючюн, Санга уллу махтау саллыкъма.
Раббийден къоркъгъанланы тёгереклеринде Раббийни мёлеги къорууларгъа турады эмда аланы къутхарады.
Сора мен: «Ма мени къайгъым Уллу Аллахны онг къолуну тюрлениуюнденди», – дегенме.
Кечегиде зикирлерими эсиме тюшюреме, жюрегим бла ушакъ этеме, мени кёлюм да:
Битеу жер, Раббийге къууанып къычырыгъыз!