Ол заманда сёзюн бардыра, Исса: «Эй Атам, кёкню да, жерни да Раббийи! Сен бу затланы билимлиледен эм акъыллыладан жашырып, гитче сабийлеге ачханынг ючюн, Санга шукур этеме.
Алай а Аллах, акъылманланы уялтыр ючюн, бу дунияны акъылсыз деп айтханларын сайлагъанды. Аллах, кючлюлени уялтыр ючюн, бу дунияны къарыусуз деп айтханларын сайлагъанды.