7 Нек десенг ала Якъупну ашап къойдула, аны мекямын да чачдыла.
Сен жарыкъны кийимнича киесе, кёклени чатырныча жаяса.
Кесини ала бла кесаматын эсине тюшюргенди эм Кесини кёп мархаматы бла сокъураннганды.
Эмда мен Сени сайлагъанларынгы зауукъ жашагъанларын кёрейим, Сени халкъынгы къууанчы бла къууанайым, Сени туудукъларынг бла махтанайым.
Бизни Раббийибиз уллуду, Аны къудурети уллуду, Аны акъылыны чеги жокъду.
Аны ауруп жатхан жеринде Раббий анга кюч берир. Аны ауругъанында Сен аны тёшегинде игиге айландырырса.
Мен ёмюрюмде Санга алай шукур этип турлукъма, Сени атынга къолларымы ёрге кётюрлюкме.
Раббийни юйюнде орнатылгъанла, бизни Аллахыбызны арбазларында чагъадыла.
Шукур этип сындыргъанды эм: «Алыгъыз, ашагъыз, бу Мени, сизни ючюн къурманнга берилген чархымды. Мени эсигизге тюшюрюрге муну этигиз», – деп айтханды.
Аны ёлгенледен тиргизип, Анга махтау берген Аллахха Аны юсю бла ийнанасыз. Алай бла ийнаныуугъуз эм ышаныуугъуз Аллаххады.
Нек десегиз биз Аны фарызларын тутсакъ, ол Аллахны сюймекликди. Аны фарызлары уа къыйын тюйюлдюле.
Бу болумлада Аллахны фарызларын эм Иссагъа ийнаныуну сакълагъан сыйлыла тёзюмлю болургъа керекдиле.