12 Ма аман адамла былайдыла, хар заманда да айнып барадыла, байлыкъларын кёп этедиле.
Раббийни мархаматы уа Андан къоркъгъанлагъа ёмюрден ёмюргеди,
Аны сёзюню ауазына бойсунуп, Аны сёзюн толтуруучу, Аны уллу кючлю мёлеклери Раббийге шукур этигиз.
Нек десенг ала ёлгюнчю да алагъа къыйналыу жокъду эмда аланы къарыулары уллуду.
«Раббийни Нюрю Мени юсюмдеди; нек десегиз Ол Мени жарлылагъа хайыр хапар берирге майлагъанды эмда Мени жюреклери сыннганланы сау этерге, жесирлеге азатлыкъны, сокъурлагъа кёзлерини ачыллыгъын билдирирге, унукъдурулгъанланы эркинликге бошларгъа,
Сора Исса Ахияны сохталарына жууапха: «Барыгъыз, не кёргенигизни эм не эшитгенигизни Ахиягъа айтыгъыз. Сокъурла кёрюп, ахсакъла да жюрюп башлайдыла, келепенле тазаланадыла, сангыраула эшитедиле, ёлгенле тиргизиледиле, жарлылагъа Хайыр Хапар бериледи.
Раббийибиз Масих Иссаны шафауатын сиз билесиз: сиз Аны жарлылыгъы бла бай болур ючюн, Ол, бай болгъанынлай, сизни ючюн жарлы болгъанды.
Ол себепден Ол Аны юсю бла Аллахха жууукълашханланы толусунлай къутхарыргъа болаллыкъды, нек десегиз, алагъа ёкюллюк этер ючюн, хар заманда да сау жашап турады.