4 Я мени Раббий Аллахым! Мен аман зат этген эсем, мени къолларымда тюзсюзлюк бар эсе,
Раббий Сени онг жанынгдады. Ол Кесини чамланыу кюнюнде патчахланы къырып бошарыкъды.
Пауул а анга: «Кесинге аманлыкъ этме, биз барыбыз да мындабыз!» – деп уллу къычырды.