13 Адам къайтышмай эсе, Ол Кесини къылычын жютю этерикди, Кесини садагъын къуруп тартырыкъды.
Я Раббий, къутхар! Нек десенг сыйлы адам къалмагъанды, адам улуланы арасында ышаннгылыла жокъдула.
Сени къоркъунчлу ишлеринги къудуретини юсюнден айтып турлукъдула, мен да Сени уллулугъунгу билдирип турлукъма.
Биле-биле этилген гюняхладан да Сени къулунгу тый, ала мени хорламасынла. Ол заманда мен уллу бузулуудан айыпсыз эм таза боллукъма.
Суу ырхыла Аллахны шахарын, Уллу Аллахны сыйлы мекямын къууандырадыла.
Сен тилекни къабыл этесе, хар инсан да болушлукъ излеп Санга келеди.
Кесини къарыуу бла тауланы салгъан, уллу кючюн белине къысхан,
Нек десегиз сизге азап бергенлеге азап бериу,
Ала сыйлыланы эмда файгъамбарланы къанларын тёкгенлери ючюн, Сен алагъа ичерге къан бердинг; ала мынга тийишлидиле», – дегенин эшитдим.
Сора ала уллу ауаз бла: «Эй сыйлы эм хакъ керти Бийибиз, жер башында жашагъанлагъа бизни къаныбыз ючюн къачаннга дери сюд этмей эм дерт жетдирмей турлукъса?» – деп къычыра эдиле.