2 Аллах, Мени къутхарыргъа ашыкъ! Раббий, манга болушургъа ашыкъ!
Кёкле Раббийни сёзю бла, кёкледе жарыкъ бериучюлени бары да Аны ауузуну солууу бла жаратылгъандыла.
Жарлыны къайгъысын этген адам насыплыды! Къыйынлыкъ кюнде Раббий аны къутхарлыкъды.
Жауун да жаууп, суула да къобуп, желле да уруп, ол юйге бошландыла; ол юй а, ташны юсюнде орналгъаны себепли, аумады.